uy ku- suzluk photo credit: https://www.deviantart.com/nakovalnya-artist/art/Insomnia-718713095 uykusuzluk: ne kadar geriye gidebilirim bilemiyorum ama yeteri ka- dar bir zaman öncesinden beri hep uyumaktan kaçındım. benim icin bir zaman kaybıydı uyumak; uyku düzenim oyle bozuktu ki 2’şer 3’er günler uykusuz kalıp bir süre sonra haftanın bir günü normal bir akşam zamanında uyumayı anca becerebiliyordum. ertesi gün uyandığımda günlerce uyumayacak kadar dinç kalabiliyordum. Bu böyle yıllarca sürdü gitti, bir alışkanlık bir huzursuzluk halini aldı. uyuma amaçlı ne zaman kafamı bir yere koysam, bir süre sonra kafamda kontrol edemediğim seslerle oyalanmaya başladım. sanki icimde binlerce farklı karakter vardı ve hepsi bir ağızdan konuşmaya başlıyordu tam uykuya dalacağım sırada, çok rahatsız ediciydi. bu süreçte bir kaç ülke de kafamı bir yere koyma şansım oldu ama sesler hep oradaydı, hatta dışarıdaydılar bile. bir tür paranoya yasamaya başladım uyumaya calıştığımda; sesler hep ve hep orada - lardı hem içeride hem dışarıda. beni suçlu hissetiriyorlardı daima. zihnimin oynadığı oyunlar hiç anlamadığım dilleri bile kendimi ayıplar hale getiriyordu. kafayı biraz yemeye başladığımı o zaman anladım. Bu sesler neden beni ayıplıyordu, neden daima en zayıf noktalarımdan vuruyorlardı, bu yabancı sesler sadece benim bildiklerimi nasıl bile - bilirdi, hiç farkına varamadığım kolektif bir sokak bilinci mi vardı yoksa paranoid şizofreni’nin kıyısında mı dolaşıyordum hala bilemiyorum. - Ben hayatımı zamana yayarak ama düzenli olarak sabote eden bir insanım. Uykusuzluk hiç bir zaman geçmedi ama kafamı bir yere koyduğumda duyduğum seslerin bir kısmını ayırmaya başladım. Yararlı bir şeye dönüştü o zaman; sabote ettiğim hayatımı sırasıyla nasıl geri tamir edebileceğimi söylüyordu bu sefer, en ince ayrıntısına kadar ve oldukça sistematik bir şekilde, diğer bütün senaryoları eleyerek konuşuyorlardı bu sefer. Gerçekten öyle yaptım ve düzeldi her şey. Sonra ilginç dizayn fikirleri ortaya çıkmaya başladı; mesela ideal bir dikdörtgen nasıl olmalıdır, estetik bir yazı boyutu bu alanın ne kadarını kaplar, renkler sözcükleri kapsayabilir mi? Pürüzsüz bir iletişim biçimi mümkün müdür? Yoksa dile dair her şey metafizik midir gibi ve vs.. Sözüm ona uykusuzluk dipsiz bir uçurumdur, şu anda bu yazıyı okuyorsanız siz de bir uykusuzsunuz ve kafanızı bir yere koyduğunuzda eğer zihniniz çalısmaya ısrar ediyor ise, sesleri eleyiniz. Bu ne kadar hastalıklı gözükse de, hatta bağımlılık halini almışsa bile, yararlı bir şeye dönüştürülebiliyor. Peace без соння photo credit by Shawn Coss from https://jaredfrancisnolan2018ualed.wordpress.com/2018/12/20/shawn-coss/ Безсоння: Я не знаю, як далеко я можу піти, але я завжди уникав сну, оскільки досить довго. спати було для мене марною тратою часу; Мій режим сну був настільки порушений, що я не міг заснути 2 або 3 дні, і через деякий час я міг заснути лише у звичайний вечірній час один день тижня. Коли я прокинувся наступного дня, я міг залишатися таким свіжим, що не спав цілими днями. Так тривало роками, звичка переросла у неспокій. Щоразу, коли я опускав голову спати, через деякий час я почав затримуватися з голосами в голові, які я не міг контролювати. ніби всередині мене були тисячі різних персонажів, і всі вони починали говорити відразу, якраз коли я збирався заснути, це було дуже тривожно. У цьому процесі я мав можливість покласти голову в кількох країнах, але голоси були завжди, навіть зовні. Я почав відчувати якусь параноїю, коли намагався заснути; голоси були завжди і завжди, як всередині, так і зовні. вони завжди викликали у мене почуття провини. Ігри, які грав мій розум, змушували мене соромитися навіть тих мов, які я не розумів. Тоді я зрозумів, що починаю трохи божеволіти. Я досі не знаю, чому ці голоси засуджували мене, чому вони завжди вражали мої найслабші місця, як ці чужі голоси могли знати лише те, що я знав, чи існувала колективна вулична свідомість, про яку я ніколи не знав, чи я був на край параноїдальної шизофренії. - Я людина, яка з часом регулярно саботує моє життя. Безсоння ніколи не зникало, але коли я опустив голову, я почав відокремлювати деякі звуки, які я чув. Потім це перетворилося на щось корисне; Цього разу він розповідав мені, як відновити своє життя, яке я саботував, цього разу до дрібниць і дуже систематично, на цей раз усуваючи всі інші сценарії. Я насправді це зробив, і все вийшло. Потім почали з’являтися цікаві дизайнерські ідеї; Наприклад, яким має бути ідеальний прямокутник, скільки цієї площі займає естетичний розмір шрифту, чи можуть кольори охоплювати слова? Чи можлива безперебійна форма спілкування? Або все про мову метафізичне тощо? Так звана безсоння-це бездонна безодня, якщо ви зараз читаєте цю статтю, ви також безсоння, і якщо ваш розум наполягає на роботі, коли ви десь кладете голову, усуньте звуки. Як би хворобливо це не виглядало, навіть якщо воно викликало залежність, його можна перетворити на щось корисне. мир