Strengthening WHO preparedness for and response to health emergencies - Proposal for amendments to the International Health Regulations (2005) - World Health Organization

Please enable JavaScript to view the full PDF

SIEDEMDZIESIĄTE PIĄTE ŚWIATOWE ZGROMADZENIE A75/18 ZDROWIA Punkt 16.2 tymczasowego porządku obrad 12 kwietnia 2022 r. Wzmacnianie gotowości WHO i reagowania na sytuacje kryzysowe w dziedzinie zdrowia Wniosek dotyczący zmian do Międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005) 1. Dyrektor Generalny ma zaszczyt przedstawić Zgromadzeniu Zdrowia do rozpatrzenia, zgodnie z art. 55 ust. 1 Międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005), propozycję zmian do przepisów, otrzymaną od Stanów Zjednoczonych Ameryki na podstawie wspomnianego przepisu (zob. załącznik). 2. Zgodnie z art. 55 ust. 2 Międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005) Dyrektor Generalny przekazał tekst propozycji zmian wszystkim Państwom-Stronom tych przepisów w dniu 20 stycznia 2022 r. w formie listu okólnego. 3. Zgodnie z art. 55 ust. 3 Międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005) wszelkie zmiany do Regulaminu przyjęte przez Zgromadzenie Zdrowia wejdą w życie w stosunku do wszystkich Państw- Stron na tych samych warunkach oraz z zastrzeżeniem tych samych praw i obowiązków, jak przewidziano w art. 22 Konstytucji WHO i art. 59-64 Międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005). DZIAŁANIA PODEJMOWANE PRZEZ ZGROMADZENIE DS. ZDROWIA 4. Zgromadzenie ds. Zdrowia jest proszone o rozważenie proponowanych zmian do Międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005). A75/18 ZAŁĄCZNIK Załącz A75/18 nik 3 A75/18 Załącz nik 4 Załącz A75/18 nik Poddanie się przez Stany Zjednoczone Ameryki Propozycja zmian do Międzynarodowych przepisów zdrowotnych (2005) Artykuły 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 18, 48, 49, 53, 59 Objaśnienie zmian: Proponowany nowy tekst jest zaznaczony pogrubionym podkreśleniem, a proponowane skreślenia istniejącego tekstu są zaznaczone przekreśleniem. Wszystkie pozostałe teksty pozostaną bez zmian. Artykuł 5: Nadzór 1. Każde Państwo-Strona rozwinie, wzmocni i utrzyma, tak szybko jak to możliwe, ale nie później niż pięć lat od wejścia w życie niniejszych Przepisów w stosunku do tego Państwa-Strony, zdolność do wykrywania, oceny, powiadamiania i zgłaszania zdarzeń zgodnie z niniejszymi Przepisami, jak określono w Załączniku 1. Zdolność ta będzie poddawana okresowemu przeglądowi w ramach mechanizmu powszechnego okresowego przeglądu zdrowia. Jeśli w wyniku takiego przeglądu stwierdzone zostaną ograniczenia zasobów i inne wyzwania związane z osiągnięciem tych zdolności, WHO i jej Biura Regionalne, na wniosek Państwa-Strony, zapewnią lub ułatwią wsparcie techniczne i pomogą w mobilizacji środków finansowych w celu rozwinięcia, wzmocnienia i utrzymania tych zdolności. Nowe 5. WHO opracowuje kryteria wczesnego ostrzegania w celu oceny i stopniowego uaktualniania krajowego, regionalnego lub globalnego ryzyka stwarzanego przez zdarzenie o nieznanych przyczynach lub źródłach oraz przekazuje tę ocenę ryzyka Państwom-Stronom zgodnie z art. 11 i 45, w stosownych przypadkach. Ocena ryzyka wskazuje, w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę, poziom ryzyka potencjalnego rozprzestrzeniania się oraz ryzyka potencjalnego poważnego wpływu na zdrowie publiczne, na podstawie oceny zakaźności i ciężkości choroby. Artykuł 6: Powiadamianie 1. Każde Państwo-Strona ocenia zdarzenia mające miejsce na jego terytorium przy użyciu instrumentu decyzyjnego przedstawionego w załączniku 2 w ciągu 48 godzin od otrzymania odpowiednich informacji przez krajowy punkt centralny IHR. Każde Państwo-Strona powiadamia WHO, najbardziej skutecznymi dostępnymi środkami łączności, za pośrednictwem krajowego punktu centralnego IHR i w ciągu 24 godzin od oceny informacji dotyczących zdrowia publicznego, o wszystkich zdarzeniach, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym na jego terytorium zgodnie z instrumentem decyzyjnym, jak również o wszelkich środkach zdrowotnych wdrożonych w odpowiedzi na te zdarzenia. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), Programu Ochrony Środowiska ONZ (UNEP) lub innych odpowiednich podmiotów, WHO niezwłocznie powiadamia odpowiednie podmioty MAEA. 2. Po dokonaniu powiadomienia Państwo-Strona nadal przekazuje WHO, za pomocą najskuteczniejszych dostępnych środków łączności, terminowe, dokładne i wystarczająco szczegółowe informacje dotyczące zdrowia publicznego, jakimi dysponuje, na temat zgłoszonego zdarzenia, w tym, w miarę możliwości, dane dotyczące sekwencji genetycznej, definicje przypadków, wyniki badań laboratoryjnych, źródło i rodzaj zagrożenia, liczbę przypadków i zgonów, warunki wpływające na rozprzestrzenianie się choroby oraz zastosowane środki ochrony zdrowia; a także, w razie potrzeby, informuje o napotkanych trudnościach i wsparciu potrzebnym do reagowania na potencjalne zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym. 5 A75/18 Załącz nik Artykuł 9: Inne sprawozdania 1. 1. WHO może brać pod uwagę zgłoszenia ze źródeł innych niż powiadomienia lub konsultacje i ocenia te zgłoszenia zgodnie z ustalonymi zasadami epidemiologicznymi, a następnie przekazuje informacje o zdarzeniu Państwu-Stronie, na którego terytorium zdarzenie rzekomo wystąpiło. Przed podjęciem jakichkolwiek działań na podstawie takich zgłoszeń WHO konsultuje się z Państwem- Stroną, na którego terytorium zdarzenie rzekomo ma miejsce, i próbuje uzyskać jego weryfikację zgodnie z procedurą określoną w art. 10. W tym celu WHO udostępnia otrzymane informacje Państwom-Stronom i tylko w przypadku, gdy jest to należycie uzasadnione, WHO może zachować poufność źródła. Informacje te będą wykorzystywane zgodnie z procedurą określoną w artykule 11. Artykuł 10: Weryfikacja 1. W ciągu 24 godzin od otrzymania informacji, WHO wnioskuje, zgodnie z art. 9, o weryfikację przez Państwo-Stronę doniesień ze źródeł innych niż powiadomienia lub konsultacje o zdarzeniach, które mogą stanowić zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, rzekomo występujących na terytorium tego państwa. W takich przypadkach WHO informuje zainteresowane Państwo-Stronę o raportach, które chce zweryfikować. 2. Zgodnie z powyższym ustępem i z art. 9 każde Państwo-Strona na wniosek WHO weryfikuje i dostarcza: (a) w ciągu 24 godzin wstępną odpowiedź lub potwierdzenie przyjęcia wniosku przez WHO; (b) w ciągu 24 godzin - dostępne informacje dotyczące zdrowia publicznego na temat statusu zdarzeń, o których mowa we wniosku WHO; oraz (c) informacje dla WHO w kontekście oceny na mocy art. 6, w tym odpowiednie informacje opisane w ust. 1 i 2 tego artykułu. 3. W przypadku otrzymania przez WHO informacji o zdarzeniu, które może stanowić zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, WHO w ciągu 24 godzin proponuje współpracę z danym Państwem-Stroną w zakresie oceny możliwości rozprzestrzeniania się choroby na skalę międzynarodową, możliwych zakłóceń w ruchu międzynarodowym oraz adekwatności środków kontroli. Działania takie mogą obejmować współpracę z innymi organizacjami wyznaczającymi standardy oraz ofertę zmobilizowania pomocy międzynarodowej w celu wsparcia władz krajowych w przeprowadzaniu i koordynowaniu oceny na miejscu. 3bis. W ciągu 24 godzin od otrzymania oferty współpracy ze strony WHO Państwo-Strona może zażądać dodatkowych informacji na poparcie tej oferty. WHO dostarcza takie informacje w ciągu 24 godzin. Po upływie 48 godzin od złożenia przez WHO wstępnej oferty współpracy, brak przyjęcia oferty współpracy przez Państwo-Stronę jest równoznaczny z jej odrzuceniem dla celów udostępniania informacji Państwom-Stronom zgodnie z ust. 4 niniejszej sekcji. 4. Jeżeli Państwo-Strona nie przyjmie oferty współpracy w ciągu 48 godzin, WHO może, gdy jest to uzasadnione skalą zagrożenia zdrowia publicznego, natychmiast podzielić się z innymi Państwami- Stronami dostępnymi informacjami, zachęcając jednocześnie Państwo-Stronę do przyjęcia oferty współpracy ze strony WHO, biorąc pod uwagę poglądy zainteresowanego Państwa-Strony. 6 Załącz A75/18 nik Artykuł 11: Udostępnianie informacji przez WHO 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszego artykułu, WHO przesyła wszystkim Państwom-Stronom oraz, w stosownych przypadkach, odpowiednim organizacjom międzyrządowym, tak szybko jak to możliwe i przy użyciu najskuteczniejszych dostępnych środków, w sposób poufny, takie informacje dotyczące zdrowia publicznego, które otrzymała na mocy art. 5-10 włącznie lub które są dostępne w domenie publicznej, a które są niezbędne, aby umożliwić Państwom-Stronom reagowanie na zagrożenie zdrowia publicznego. WHO przekazuje innym Państwom-Stronom informacje, które mogą im pomóc w zapobieganiu podobnym zdarzeniom. 2. WHO wykorzystuje informacje otrzymane na mocy art. 6 i 8 oraz art. 9 ust. 2 do celów weryfikacji, oceny i pomocy na mocy niniejszego regulaminu i, o ile nie uzgodniono inaczej z Państwami-Stronami, o których mowa w tych przepisach, nie udostępnia tych informacji innym Państwom-Stronom, dopóki: (a) zdarzenie zostało uznane za zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym zgodnie z art. 12; lub (b) informacje świadczące o międzynarodowym rozprzestrzenianiu się zakażenia lub skażenia zostały potwierdzone przez WHO zgodnie z ustalonymi zasadami epidemiologicznymi; lub (c) istnieją dowody na to, że: (i) prawdopodobieństwo powodzenia środków kontroli rozprzestrzeniania się choroby na skalę międzynarodową jest niewielkie ze względu na charakter skażenia, czynnika chorobotwórczego, wektora lub rezerwuaru; lub (ii) Państwo Strona nie ma wystarczających możliwości operacyjnych do podjęcia niezbędnych środków w celu zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby; lub (d) charakter i zakres międzynarodowego przemieszczania się podróżnych, bagażu, ładunku, kontenerów, przenośników, towarów lub paczek pocztowych, które mogą być dotknięte zakażeniem lub skażeniem, wymaga natychmiastowego zastosowania międzynarodowych środków kontroli; lub (e) WHO stwierdza, że konieczne jest udostępnienie takich informacji innym Państwom-Stronom w celu dokonania świadomej i terminowej oceny ryzyka. 3. WHO informuje Państwo-Stronę, na którego terytorium ma miejsce zdarzenie, o zamiarze udostępnienia informacji na podstawie niniejszego artykułu. 4. Gdy informacje otrzymane przez WHO na podstawie ustępu 2 niniejszego artykułu są udostępniane Państwom-Stronom zgodnie z niniejszym Regulaminem, WHO udostępnia je opinii publicznej, jeżeli inne informacje dotyczące tego samego zdarzenia zostały już upublicznione i istnieje potrzeba rozpowszechnienia autorytatywnych i niezależnych informacji. Nowy 5. WHO corocznie składa Zgromadzeniu Zdrowia sprawozdanie z wszystkich działań prowadzonych na mocy niniejszego artykułu, w tym z przypadków dzielenia się z Państwami- Stronami za pośrednictwem systemów ostrzegania informacjami, które nie zostały zweryfikowane przez Państwo-Stronę, na którego terytorium ma lub rzekomo ma miejsce zdarzenie mogące stanowić zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym. 7 A75/18 Załącz nik Artykuł 12: Stwierdzenie stanu zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, stanu zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu regionalnym lub pośredniego zagrożenia zdrowia 1. Dyrektor Generalny ustala, na podstawie informacji otrzymanych, w szczególności od Państwa- Strony, na którego terytorium ma miejsce zdarzenie, czy zdarzenie stanowi zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, zgodnie z kryteriami i procedurą określonymi w niniejszym Regulaminie. 2. Jeżeli Dyrektor Generalny uzna, na podstawie oceny dokonanej zgodnie z niniejszym Regulaminem, że ma miejsce potencjalna lub rzeczywista sytuacja zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, powiadamia o tym wstępnym ustaleniu wszystkie Państwa-Strony i stara się skonsultować z Państwem-Stroną, na którego terytorium zdarzenie wystąpiło, oraz może, zgodnie z procedurą określoną w art. 49, zwrócić się o opinię do Komitetu ustanowionego na mocy art. 48 (zwanego dalej "Komitetem ds. Sytuacji Nadzwyczajnych"). Jeżeli Dyrektor Generalny stwierdzi, że dane zdarzenie stanowi zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, a Państwo-Strona zgadza się co do tego stwierdzenia, Dyrektor Generalny, zgodnie z procedurą określoną w art. 49, zwraca się do Komitetu ustanowionego na mocy art. 48 (zwanego dalej "Komitetem ds. Sytuacji Nadzwyczajnych") o wydanie odpowiednich zaleceń tymczasowych. 3. Jeżeli po konsultacjach, o których mowa w ust. 2 powyżej, Dyrektor Generalny i Państwo- Strona, na którego terytorium zdarzenie wystąpiło, nie osiągną w ciągu 48 godzin porozumienia co do tego, czy zdarzenie stanowi zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, ustalenia dokonuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 49. 4. Przy określaniu, czy dane zdarzenie stanowi zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, Dyrektor Generalny bierze pod uwagę: (a) Informacje przekazane przez Państwo-Stronę, przez inne Państwa-Strony, dostępne w domenie publicznej lub dostępne w inny sposób na mocy artykułów 5-10; (b) Instrument decyzyjny zawarty w załączniku 2; (c) Rada Komisji ds; (d) Zasady naukowe, a także dostępne dowody naukowe i inne istotne informacje; oraz (e) Ocena ryzyka dla zdrowia ludzkiego, ryzyka międzynarodowego rozprzestrzeniania się chorób oraz ryzyka zakłóceń w ruchu międzynarodowym. 5. Jeżeli Dyrektor Generalny, po konsultacjach z Komitetem do spraw Sytuacji Nadzwyczajnych i odpowiednimi Państwami-Stronami, na których terytorium wystąpiło zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, uzna, że zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym ustało, podejmuje decyzję zgodnie z procedurą określoną w artykule 49. Nowy 6) W przypadku, gdy nie stwierdzono, że dane zdarzenie spełnia kryteria sytuacji zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, ale Dyrektor Generalny stwierdził, że wymaga ono zwiększonej świadomości międzynarodowej i potencjalnej międzynarodowej reakcji w zakresie zdrowia publicznego, Dyrektor Generalny, na podstawie otrzymanych informacji, może w dowolnym momencie podjąć decyzję o wydaniu tymczasowego 8 Załącz A75/18 zawiadomienia nik o zagrożeniu zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym. 9 A75/18 Załącz nik ostrzeżenia o zagrożeniu zdrowia publicznego dla Państw-Stron i może zasięgać opinii Komitetu ds. Sytuacji Nadzwyczajnych w sposób zgodny z procedurą określoną w art. 49. Nowe 7) Dyrektor regionalny może stwierdzić, że dane zdarzenie stanowi zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu regionalnym, i przekazać związane z tym wytyczne Państwom-Stronom w regionie przed lub po powiadomieniu o zdarzeniu, które może stanowić zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, Dyrektora Generalnego, który informuje o tym wszystkie Państwa-Strony. Artykuł 13: Reakcja w zakresie zdrowia publicznego 3. Na wniosek Państwa-Strony WHO oferuje współpracę w zakresie pomocy Państwu-Stronie w reagowaniu na zagrożenia zdrowia publicznego i inne zdarzenia poprzez zapewnienie wskazówek i pomocy technicznej oraz ocenę skuteczności stosowanych środków kontroli, w tym mobilizację międzynarodowych zespołów ekspertów do pomocy na miejscu, jeżeli jest to konieczne. Państwo- Strona przyjmuje lub odrzuca taką ofertę pomocy w ciągu 48 godzin, a w przypadku odrzucenia takiej oferty przedstawia WHO uzasadnienie odrzucenia, które WHO udostępnia innym Państwom-Stronom. 4. Jeżeli WHO, w konsultacji z zainteresowanymi Państwami-Stronami zgodnie z artykułem 12, stwierdzi, że ma miejsce zagrożenie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym, może zaoferować, oprócz wsparcia wskazanego w ustępie 3 niniejszego artykułu, dalszą pomoc Państwu- Stronie, w tym ocenę dotkliwości zagrożenia międzynarodowego i adekwatności środków kontroli. Taka współpraca może obejmować ofertę zmobilizowania pomocy międzynarodowej w celu wsparcia władz krajowych w przeprowadzaniu i koordynowaniu ocen na miejscu. Na wniosek Państwa-Strony WHO dostarcza informacji na poparcie takiej oferty. Państwo-Strona przyjmuje lub odrzuca taką ofertę pomocy w ciągu 48 godzin, a w przypadku odrzucenia takiej oferty przedstawia WHO uzasadnienie odrzucenia, które WHO udostępnia innym Państwom-Stronom. Jeśli chodzi o oceny na miejscu, zgodnie z prawem krajowym Państwo-Strona podejmuje uzasadnione wysiłki w celu ułatwienia krótkoterminowego dostępu do odpowiednich obiektów; w przypadku odmowy dostępu przedstawia uzasadnienie odmowy. Artykuł 15: Zalecenia tymczasowe 2. Zalecenia tymczasowe mogą obejmować rozmieszczenie zespołów ekspertów, a także środki zdrowotne, które mają być wdrożone przez Państwo-Stronę doświadczające sytuacji zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym lub przez inne Państwa-Strony, dotyczące osób, bagażu, ładunku, kontenerów, przenośników, towarów i/lub paczek pocztowych w celu zapobieżenia lub zmniejszenia międzynarodowego rozprzestrzeniania się choroby oraz uniknięcia niepotrzebnych zakłóceń w ruchu międzynarodowym. Artykuł 18: Zalecenia w odniesieniu do osób, bagażu, ładunku, kontenerów, przenośników, towarów i paczek pocztowych Nowe 3) Przy opracowywaniu zaleceń tymczasowych Dyrektor Generalny konsultuje się z odpowiednimi agencjami międzynarodowymi, takimi jak ICAO, IMO i WTO, aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń w międzynarodowym podróżowaniu i handlu, stosownie do potrzeb. Ponadto zalecenia tymczasowe powinny umożliwiać odpowiednie wyłączenie z ograniczeń w podróżowaniu i handlu niezbędnych pracowników służby zdrowia oraz niezbędnych produktów i materiałów medycznych. 10 Załącz A75/18 nik Nowe 4: Wdrażając środki w zakresie ochrony zdrowia zgodnie z niniejszym Regulaminem, w tym z art. 43, Państwa-Strony podejmują rozsądne wysiłki, biorąc pod uwagę odpowiednie prawo międzynarodowe, w celu zapewnienia, że: (a) Istnieją plany awaryjne zapewniające ułatwienie przepływu pracowników służby zdrowia i łańcucha dostaw w sytuacji zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym; (b) Ograniczenia w podróżowaniu nie utrudniają nadmiernie przemieszczania się pracowników służby zdrowia niezbędnych do reagowania w zakresie zdrowia publicznego; (c) Ograniczenia w handlu przewidują ochronę łańcuchów dostaw w zakresie produkcji i transportu podstawowych produktów i materiałów medycznych; oraz (d) Repatriacja podróżnych odbywa się w odpowiednim czasie, z uwzględnieniem opartych na dowodach naukowych środków zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób. Artykuł 48: Zakres uprawnień i skład 2. W skład Komitetu ds. Sytuacji Nadzwyczajnych wchodzą eksperci wybrani przez Dyrektora Generalnego z Listy Ekspertów IHR oraz, w razie potrzeby, z innych eksperckich zespołów doradczych Organizacji, a także Dyrektorzy Regionalni z każdego regionu dotkniętego skutkami zdarzenia. Dyrektor Generalny określa czas trwania członkostwa, mając na uwadze zapewnienie ciągłości w rozpatrywaniu konkretnego zdarzenia i jego skutków. Dyrektor Generalny wybiera członków Komisji Nadzwyczajnej na podstawie wiedzy fachowej i doświadczenia wymaganego na daną sesję oraz z należytym uwzględnieniem zasad równej reprezentacji pod względem wieku, płci i położenia geograficznego, a także wymaga przeszkolenia w zakresie niniejszego Regulaminu przed rozpoczęciem udziału w posiedzeniu. W skład Komitetu Nadzwyczajnego powinien wchodzić co najmniej jeden ekspert wyznaczony przez Państwo-Stronę, na którego terytorium ma miejsce zdarzenie, a także eksperci wyznaczeni przez inne dotknięte Państwa-Strony. Na potrzeby artykułów 48 i 49 "Państwo-Strona dotknięte zdarzeniem" oznacza Państwo-Stronę znajdujące się w pobliżu geograficznym lub w inny sposób dotknięte danym zdarzeniem. Artykuł 49: Procedura 3 bis. Jeżeli Komisja Nadzwyczajna nie jest jednomyślna w swoich ustaleniach, każdy członek ma prawo wyrazić swoje odmienne poglądy zawodowe w sprawozdaniu indywidualnym lub grupowym, które zawiera uzasadnienie odmiennej opinii i stanowi część sprawozdania Komisji Nadzwyczajnej. 3 ter. Skład Komisji Nadzwyczajnej i jej pełne sprawozdania są udostępniane państwom członkowskim. 4. 4. Dyrektor Generalny zwraca się do Państw-Stron, w tym do Państwa-Strony, na którego terytorium wystąpiło zdarzenie, o przedstawienie swoich opinii Komitetowi Nadzwyczajnemu. W tym celu Dyrektor Generalny powiadamia Państwa-Strony o terminach i porządku obrad posiedzenia Komitetu Nadzwyczajnego z takim wyprzedzeniem, z jakim jest to konieczne. Państwo-Strona, na którego terytorium ma miejsce dane zdarzenie, nie może jednak ubiegać się o odroczenie posiedzenia Komitetu Nadzwyczajnego w celu przedstawienia na nim swoich poglądów. ... 11 A75/18 Załącz nik 7. Dotknięte Państwa-Strony, na których terytorium wystąpiło dane zdarzenie, mogą zaproponować Dyrektorowi Generalnemu zakończenie stanu zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym lub wydanie zaleceń tymczasowych oraz przedstawić wniosek w tej sprawie Komitetowi ds. Nowy rozdział IV (art. 53 bis-quater): Komitet ds. Zgodności 53 bis Zakres uprawnień i skład 1. Państwa-Strony ustanowią Komitet ds. Zgodności, który będzie odpowiedzialny za: (a) Rozpatrywanie informacji przedkładanych przez WHO i Państwa-Strony dotyczących wypełniania zobowiązań wynikających z niniejszego Regulaminu; (b) Monitorowanie, doradzanie i/lub ułatwianie pomocy w sprawach związanych z przestrzeganiem przepisów, aby pomóc Państwom-Stronom w wypełnianiu zobowiązań wynikających z niniejszych przepisów; (c) Promowanie przestrzegania przepisów poprzez rozwiązywanie problemów zgłaszanych przez Państwa-Strony dotyczących wdrażania i przestrzegania zobowiązań wynikających z niniejszych rozporządzeń; oraz (d) Składanie rocznego raportu do każdego Zgromadzenia Zdrowia z opisem: (i) Prace Komitetu ds. Zgodności w okresie sprawozdawczym; (ii) Obawy dotyczące nieprzestrzegania przepisów w okresie sprawozdawczym; oraz (iii)Wszelkiewnioski i zalecenia Komitetu. 2. Komitet ds. Zgodności jest uprawniony do: (a) Zażądać dalszych informacji na temat rozpatrywanych przez siebie spraw; (b) Podejmuje się, za zgodą dowolnego zainteresowanego Państwa-Strony, zbierania informacji na terytorium tego Państwa-Strony; (c) Rozważa wszelkie istotne informacje, które są jej przekazywane; (d) W razie potrzeby korzystać z usług ekspertów i doradców, w tym przedstawicieli organizacji pozarządowych lub społeczeństwa; oraz (e) Przedstawienie zainteresowanemu Państwu-Stronie i/lub WHO zaleceń dotyczących tego, w jaki sposób Państwo-Strona może poprawić przestrzeganie przepisów oraz zalecanej pomocy technicznej i wsparcia finansowego. 3. Zgodności wyznaczają Państwa-Strony z każdego Regionu; w skład Komitetu wchodzi po sześciu ekspertów rządowych z każdego Regionu. Komitet Przestrzegania Konwencji jest powoływany na czteroletnie kadencje i zbiera się trzy razy w roku. 53 ter. Prowadzenie działalności gospodarczej 1. Komitet ds. Zgodności stara się formułować swoje zalecenia na zasadzie konsensusu. 12 Załącz A75/18 nik 2. Zgodności może zwrócić się do Dyrektora Generalnego z wnioskiem o zaproszenie przedstawicieli Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowanych agencji oraz innych właściwych organizacji międzyrządowych lub pozarządowych utrzymujących oficjalne stosunki z WHO do wyznaczenia przedstawicieli do udziału w sesjach Komitetu, w razie potrzeby w celu zajęcia się konkretną rozpatrywaną kwestią. Przedstawiciele ci, za zgodą przewodniczącego, składają oświadczenia na tematy będące przedmiotem dyskusji. 53 raporty kwartalne 1. Na każdą sesję Komitet ds. Zgodności przygotowuje sprawozdanie zawierające opinie i porady Komitetu. Zgodności przed zakończeniem sesji. Jego poglądy i porady nie zobowiązują WHO, Państw Stron ani innych podmiotów i są formułowane jako porady dla odpowiedniego Państwa Strony. 2. Zgodności nie jest jednomyślny w swoich ustaleniach, każdy z jego członków ma prawo do wyrażenia swojej odmiennej opinii zawodowej w indywidualnym lub grupowym raporcie, który powinien zawierać uzasadnienie rozbieżnej opinii i stanowić część raportu Komitetu. 3. Przestrzegania Przepisów jest przedkładane wszystkim Państwom-Stronom oraz Dyrektorowi Generalnemu, który przedkłada sprawozdania i porady Komitetu ds. Artykuł 59: Wejście w życie; termin na odrzucenie lub zgłoszenie zastrzeżeń 1. Termin przewidziany w wykonaniu art. 22 Konstytucji WHO na odrzucenie lub zgłoszenie zastrzeżeń do niniejszego Regulaminu lub jego zmiany wynosi 18 miesięcy od daty powiadomienia przez Dyrektora Generalnego o przyjęciu niniejszego Regulaminu lub jego zmiany przez Zgromadzenie Zdrowia. Odrzucenie lub zastrzeżenie otrzymane przez Dyrektora Generalnego po upływie tego terminu nie wywołuje żadnych skutków. 1 bis. Termin przewidziany w wykonaniu art. 22 Konstytucji WHO na odrzucenie lub zgłoszenie zastrzeżenia do zmiany niniejszego Regulaminu wynosi sześć miesięcy od daty powiadomienia przez Dyrektora Generalnego o przyjęciu zmiany niniejszego Regulaminu przez Zgromadzenie Zdrowia. Każde odrzucenie lub zastrzeżenie otrzymane przez Dyrektora Generalnego po upływie tego terminu jest bezskuteczne. 2. Niniejszy regulamin wchodzi w życie 24 miesiące po dacie powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, a zmiany do niniejszego regulaminu wchodzą w życie sześć miesięcy po dacie powiadomienia, o którym mowa w ust. 1a niniejszego artykułu, z wyjątkiem: (a) Państwo, które odrzuciło niniejsze przepisy lub zmiany do nich zgodnie z artykułem 61; (b) Państwo, które zgłosiło zastrzeżenie, w stosunku do którego niniejszy regulamin wchodzi w życie zgodnie z artykułem 62; (c) państwo, które staje się członkiem WHO po dacie powiadomienia przez Dyrektora Generalnego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, a które nie jest jeszcze stroną niniejszego regulaminu, w stosunku do którego niniejszy regulamin wchodzi w życie zgodnie z art. 60; oraz 13 A75/18 Załącz nik (d) państwo niebędące członkiem WHO, które akceptuje niniejsze przepisy, w stosunku do którego wchodzą one w życie zgodnie z art. 64 ust. 1. 3. Jeżeli Państwo nie jest w stanie w pełni dostosować swoich krajowych rozwiązań legislacyjnych i administracyjnych do niniejszego regulaminu lub zmian do niego w terminach określonych odpowiednio w ust. 2 niniejszego artykułu, państwo to przedłoży Dyrektorowi Generalnemu w terminie określonym w ust. 1 niniejszego artykułu deklarację dotyczącą zaległych dostosowań i dokona ich nie później niż 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszego regulaminu lub zmian do niego w stosunku do tego Państwa-Strony. === 14