Ditar për shpjegimin e a nuluesve të Islamit Autor i libr it "Anuluesit e Islami t ": Shejh Muha m med Ibn Abdul ’ Uehab ( Allahu e mëshiroftë ) Shpjeguesi i librit : Shejh Ali Hudejri ( Allahu e liroftë ) Me emrin e Allahut , të Gjithë Mëshir shmit , Mëshirë plotit Lavdërimi i takon vetëm Allahut , Zotit të botëve, paqja, bekimet dhe shpëtimi qofshin mbi të Dërguarin dhe Pejgamberin më fisnik, të Dërguarin tonë Muham m edin sal’lAllahu alejhi ue sel - lem, si dhe mbi familjen dhe shokët e tij të ndershëm Thotë Shejhu i nderuar Ali ibn Hudejr el - Hudejr ; M eselja e parë ; Kësaj fletushke i është vu emri , A nuluesit ( prishësit ) e Islamit. Meseleja e dytë ; D efinimi i anuluesit, në aspektin gjuhës orë , thotë në "el - Mufradet" , d.t.th. zgjerim dhe lirim i nyjes në ndërtim dhe në litarë , ndërs a thotë "el - Misbah" (Nakadtu el - hable) d.t.th. e lirova litarin , d m th e zgjidha atë, dhe (intekade el - xherhu) nënkupton që u shpërfaq plaga , d m th për keqësohet (plaga) , si dhe përdoret për ta shpërfaqë kotësinë , p sh (intekadat et - taharatu) është bërë e kotë pastëria (abdesi është prishur), pra kuptimi gjuhësor , është; prishja dhe kotësia. N dërsa në aspektin terminologji k, d.t.th. " N jë grumbull prej dispozitave që e pris hin Islamin e njeriut nëse i realizon ato". Meseleja e tretë , pse është kufizuar autori vetëm me dhjetë anulues? Përgjigjja: E ka bërë të qartë këtë çështje në fund të kësaj fletushke kur tha që , të gjithë këta anulues janë prej më të rrezikshmeve dhe prej gjërave që ndodhin më së shumti (shpeshti) , dhe për shkak se janë prej anuluesve më madhështorë , dhe për këtë shkak autori e ka quajtur me këtë emër , ndërsa disa dijetarë i kanë cekur në kapitujt ku flitet për dispozitat e renegatëve (murtedëve). Meselja e katërt, ndikimi i injoran cës, harresës dhe dhunës në këta anulues , e kemi shpjeguar në librin "Zbulimi i dyshimeve" dhe në librin "Tre parimet" , por themi shkrutimisht se , sa i përket anuluesve për të cilat ka pajtim (ixhma) dhe janë të njohura detyrimisht në fe , prej këtyre dhjetë të cekurave , në to nuk ka arsyetim me injorancë nëse jeton në mesin e muslimanëve, ndërsa sa i përket dhunës , nëse është dhunë e rëndë (mulxhi) 1 atëherë arsyetohet, ndërsa për sa i përket shakasë , ajo nuk është arsyeti m dhe e ka bërë me dije këtë gjë autori në fund të fletushkës ku thot ë: " Nuk ka dallim te k të gjithë këta anulues , mes atij që është serioz apo atij që 1 Sikur vrasja dëmtimi apo prerja e gjymtyrëve, apo kërcënimi me këto gjëra duke besuar i kërcënuari se kërcënuesi do ta bëjë një gjë të tillë nëse nuk e bën vepren e kufrit të kërkuar. bën shaka, si dhe atij që frik ës ohet , përpos atij që është i imponuar apo detyruar me forcë " Meselja e pestë, a janë këta anulues vetëm me besim ( në zemër ) ? Përgjigja: Disa prej këtyre anuluesve janë me besim e disa janë anulues me vepër , dhe kjo është demant atyre që nuk shohin ndonjë anulues vetëm se me besim ( në zemër) , pra medh'hebi i Ehli Sunetit është se , " Njeriu bën kufër me besim, fjalë, vepër apo dyshim ". Anuluesit e Islamit, ç farë ka për qëllim këtu me fjalën “Islamit” ? Kategorikisht , autori nuk e ka për qëllim përmbledhjen apo kufizimin , prandaj nuk janë këta anulues gjithë anuluesit e Islamit. Por e ka për qëllim me fjalën "Islam" , Islamin e njeriut e jo gjithë fenë , pra anuluesit të cilët e prishin Isla min e njeriut nëse e vepron ndonje rën prej tyre. Thotë autori , " Me emrin e Allahut , të Gjithë Mëshir shmit Mëshirëplotit " , e kemi s qaruar këtë në shpjegimin e Teuhidit , poashtu edhe fjalën e tij "dije" e kemi sqaruar në shpjegimin e librit "Zbulimi i dyshimeve" , pastaj thotë autori "Dhjetë anulues" nuk e ka për qëllim kufizimin e tyre , dhe vazhdon autori dhe thotë, Allahu e mëshiro f të: (1) - Anuluesi i Parë Shirku (të bërit shok) në adhurimin e Allahut, i cili është anuluesi më i madh dhe më serioz , dhe njëherit është prej anuluesve të Teuhidit në kapitullin e Uluhijes, "Shirku" e ka për qëllim shirkun në adhurim (ibadet) ndërsa nuk e ka për qëlli m shirkun në përgjithësi, e kemi sqaruar më herët definicionin e shirkut në adhurim , e ai është "Ti bësh Allahut shok në adhurim". Fjala e autorit "adhurimin e Allahut" , me fjalën adhurim , e ka për qël lim këtu kuptim in e tij të përveçëm , në të cilë n aludon Ebul A b bas Ibn Tejmij j e me fjalën e tij "Adhurimi është emër i përgjithshëm për çdo gjë që e don Allahu dhe është kënaqur me të , qoftë prej fjalëve apo veprave të jasht me apo të brendshme" , ndërsa fjala adhurim dhe lutje janë sikur fjalët Islam dhe Iman , kur të përmenden sëbashku adhurimi dhe lutja , atëherë çdonjëra prej tyre ka kuptim të veçantë, e në këtë rast kuptimi i adhurimit është; the r rja, zotimi , rënia në sexhde për dikë tjetër pos Allahut, ndërsa lutja , ka kuptim in e ; lypjes, kërkesës së ndihmës dhe shpëtimit, dhe këtu duhet ta shpjegojmë adhurimin me kuptim të përveçëm si p sh therrja , sepse do të ceke t në vijim anuluesi i dytë që është i veçan të vetëm për lutjen. P astaj e cek autori argumentin që është fjala e të Madhërishmit “ Vërtet, Allahu nuk fal t’i bëhet shok Atij në adhurim dhe i fal gjynahet e tjera veç kësaj atij që dëshiron Ai .” [Nisa, 116] dhe fjalën e T ij , “ Vërtet, ai që i bën shok A llahut në adhurim, atëherë Xheneti do të jetë haram për të dhe vendbanimi i tij do të jetë Zjarri. Dhe për zullumqarët nuk do të ketë asnjë ndihmues (në Zjarr).” [Ma’ide, 72] , dh e mënyra e argumentimit është se , mushrikut i është bërë haram (e ndaluar) xhe neti , kjo argumenton se shirku në këtë fjali është anulues (i Islamit), fjala e autorit "E prej llojeve të tij, therrja për dikë tjetër pos Allahut" , kjo argumenton se autori me fjalën e tij adhurim ka pasur për qëllim kuptimin saj të përveçëm, ndërsa fjala e tij "prej" është që argumenton se ka disa lloje , dhe i ka cek ë autori disa lloje të adhurimit dhe u mjaftua me një shembull i cili është therrja , ku thotë "Sikur ai që therr ë për xhindët me qëllim që të shpëton nga dëmi (sherri) i tyre, apo që t ’ i ndihmojnë atij që të lirohet nga magjia (sihri) apo diçka të ngjajshme" , poashtu prej llojeve të shirkut është që bëjnë disa njerëz në t h emelet e shtëpisë , që të shpëton nga syri (mësyshi) dhe xhindët , apo therr ë gjatë gropimit të pusit, fjala e autorit "Apo për va rr" d m th e ka për qëllim pronarin e va rrit që të ndërmjetëson me të te k Allahu, apo t ’ i ndihmon atij në disa çështje , poashtu ai që therr ë për sunduesin duka e madhëruar ardhjen e tij dhe duke u afruar drejt tij (sunduesit) me këtë vepër , dhe lloje t tjera të ngjajshme (2) - Anuluesi i Dytë Kushdo që vendos ndërmjetësues mes tij dhe Allahut, u lutet atyre, kërkon ndërmjetësim prej tyre dhe u mbështetet a tyre, ka bërë kufër (mosbesim) sipas Ixhmasë (pajtimi të të gjithë dijetarëve). Çka është dallimi mes këtij anuluesi dhe atij para tij? Përgjigjja: Anuluesi i parë është i veçantë për adhurimet me vepra sikur se është therrja dhe sexhd e ja dhe të ngjajshme , ndërsa ky anulues është i veçantë për lutjet që d m th . lypja dhe kërkesa është e veçantë për adhurimet gojore, por këtu mund të kuptohet si gabim një çështje , e ajo është fjala e autorit " u mbështetet atyre " , mbështetja është adhurim vepror ë sepse është prej veprave të zemrës, e sikur ta kishte përmendur autori në anuluesin e parë do të ishte më mirë në radhitje , do të ishte e para e veçantë për adhurimet veprore, por ndoshta autori nuk e ka pasur për qëllim pikërisht këtë shprehje, sepse kjo shprehje "Kushdo që vendos ndërmjetësues mes tij dhe Allahut, u lutet atyre, kërkon nd ërmjetësim prej tyre dhe u mbështetet atyre, ka bërë kufër (mosbesim) sipas Ixhmasë " , është po e njejta shprehje të cilën e ka përdorë Ibn Tejmi jje Allahu e mëshir o f të , në V ëllimin e parë në "Mexhm a’ u el - Fetava", fjala e autorit "sipas Ixhmasë" pra ky ësh të pikërisht argumenti, e ka transmetuar këtë Ixhma (koncenzus) Ibn Tejmi j je , poashtu e ka transmetuar atë Shejh Sulejman Ibn Abdullah në librin e tij [ "et - Teuhih an Teuhid el - Khalak" fq 42 ] , poashtu e ka transmetuar Ixhma në el - Mardavi në [ "el - Insaf" - V ë llimi i 10 , kapitulli dispozita e renegatit ] , ndërsa e ka transmetuar kufrin e tyre es - Sana'ani në librin e tij [ "Tat'hir el - I'atikad" ] dhe Sheukani në [ "ed - Dur en - Nadid" ] , dhe anulimi është me tre çështje: 1. Të kë rkoj prej të vdekurve dhe t ’ i lus ata, dhe kjo është kufër përgjithësisht , pa marrë parasysh atë se , sikur të ishin të gjallë apo të kishin mundësi, sikur nëse i thotë të vdekurit “jepëm të pij ”, me besim (pra pa i marrë parasysh këto rrethana) 2.Të kërkoj prej të gjallëve, e kjo me një kusht , që të kërkohet prej tyre diçka që s'mund ta bëj atë vetëm se Allahu, sikur se ndonjëri që kërkon prej tyre fëmij ë, r r izk, mbrojtje apo edhe shërim nga mangësitë e ndryshme 3. Të kërkon nga jo prezenti d m th . nga ai që nuk mund t’i ndëgjo j fjalët e tij (i vdekuri) , përpos Allahut, dhe kjo është kufër me Ixhma. (3) - Anuluesi i Tretë " Kush nuk i b ën tekfir ë mushrik ët , dyshon në kufrin e tyre , apo sakt ë son medh’hebin e tyre, ai eshte kafir (jobesimtarë) " Dhe kjo përfshin ë tre lloje : 1. Mos t ’ i b ë j tekfir ë mush rikët duke besuar n ë form ë te prer ë (xhazimen) që ata s ' kanë rënë në kufër , edhe pse i ë sht ë treguar (qartësuar) atij shirku i tyre (mushrik ë v ë ). 2. T ë dyshoj ë n ë kufrin e tyre. Gjëja që e tregon qartë se ky anulues ë sht ë lloj tjet ë r, ë sht ë fjala e autorit (Abdul’ Uehabit) i cili e ka p ë rdor ë termin " apo " , e cila na tregon shum ë llojshm ë rin ë n ë gjuh ë n arabe. Nd ë rsa dyshimi d.t.th. : L ë kundja në mes të dy gj ë rave t ë njejta dhe të barabarta , ku nuk dallon nj ë ra prej tyre nga tjetra. 3. T ë sakt ësojë medh 'hebin e tyre. Dhe ky është disa lloj e , ngase lloji i par ë dhe i dyti jane thjesht besim q ë mushrik ë t nuk jane kafira. Mir ë po lloji i tretë , perve ç që beson se mushrik ë t nuk jan ë kafira , ai i a shton besimit të tij edhe sakt ë simin e medh’hebit t ë mushrik ë ve, si kurse shembulli i atij q ë thot ë : " medh'hebi i tyre është i vërtetë " , apo " mushrik ë t jan ë n ë të vërtetë ( në hak) " , apo " feja e mushrikve nuk ë sht ë e kotë (batil) " , dhe kushtëzohen në tekfirin e atij që nuk i bën tekfir ë mushrikët me dy kushte : a Kushti i par ë , t ’ i bëhet e qartë atij kufri i tyre (mushrikëve) nga K ur ’ ani dhe S u n neti , pra t ’ i tregohet dhe t ’ i b ë het e qartë kufri i tyre (mushrik ëve), d he kur i tregohet (qartësohet) atij kufri i tyre , dhe ai prap nuk i b ën kafira ata, ai njeri ë sht ë kafir. E ka pë rmendur këtë çështje Shej h Sulejman ibn Abdilah n ë librin [ “Mexhmuatu et - Teuhid” - Fq.126 ]. b Kushti dyt ë është që , mos të jetë normale që një njeri i kalibrit të tij të j etë injorant rreth kufrit të tyre , pra , nëse është normale që një njeri u të kalibrit të tij që nuk është injorant që të dyshoj rreth kufrit të tyre dhe ndalet në tekfirin e tyre , individi i tillë bën kufër , e ka p ë rm e ndur ixhman ë e dijetar ë ve mbi kufrin e atij qe nuk i b ën kafira mushrik ët El - Kadi Ijad , n ë librin e tij [ " Esh - shifa 2/281 " ] dhe Ibn Tejmi j je n ë [ " Mexhm a’u el - Fetava 2/363 " ] , si dhe Shej h Sulejman ibn Abdilah n ë librin [ " Euthak u Ural Iman " ] dhe librin [ " Mexhmuatu et - Teuhid fq. 126 " ] Ndërsa për sa i përket kafirë ve , tekfiri mi i të cilëve është obligim , janë dy lloje: 1 Kafir ë t , q ë ka ixhma të dij etarëve mbi kufrin e tyre, t ë cil ë t nuk jan ë nga pasuesit e kibl ë s, si ç jan ë jehud ë t, krishterët , zjarrputistët, hindusët, etj 2 Ata t ë cil ë t pretendojn ë islamin, pra kujtojn ë se jan ë pa s ues të kib l ë s, mir ë po tek ata gjinden disa gj ë ra të kufrit (mukefir), p ë r t ë cilat kan ë r ë n ë n ë ixhma dijetarët n ë b ë rjen tekfir ë t ë atij q ë bie n ë to, dhe kan ë r ë n ë n ë ixhma mbi tekfirin e a tij q ë i vepron ato, si p sh "Nusejritë" , ku ka dh ë n ë fetv a (përgjigje fetare) p ë r kufrin e tyre , më pas ka t h ënë : " ata jan ë m ë kafira se shum ë prej mushrik ë ve "; për " el - Kadijanijeh " k a dh ë n ë fetv a p ë r tekf i rin e tyre komisioni i dijetarëve të mëdhenj ë (hejetul kibarul ulema) dhe qeveria e P akistanit ; poashtu " Duruzët, Behaijët, Babijët, Rafiditë dhe Batinitë " në "Mexhm a ’u el - Fetava" të Ibn Tejmij jes, në vëllimin e dytë dhe në shpjegimin e Besi mit në "Nejl el - mearib" në kap itullin e renegatëve fq. 514; " Behaije dhe Babije " i ka bërë tekfir ë ( Mexhma el - fikh el - islamij ) që është mbajtur në Mek ke; " Tixhanijët " i ka bërë tekfir ë komisioni i pë rhershëm për fetv a , fetvaja me numër rendorë 5553 , fq. 229 ; dhe " Duruzët " ka përmendur komisioni i përhershëm për fetva se ata j anë heretikë kafirë, fetvaja me numër rendorë 11 800 , vëllimi i dytë , fq. 229 ; " Sekularistët " në ko h ën tonë janë kafirë , të cilët e shohin se feja është e mangët dhe e prapambetur , dhe se ajo nuk hyn në politikë; njejtë q ë ndron çështja me këta që përkatësohen te k " Masonët " dhe " Komunistët " dhe pr ej llojeve të tyre , dhe me besimet e tyre përkatësohen edhe " Socialistët " , " K ombëtarët " dhe " Ba a thistat ", njëashtu edhe " Rafiditë " dhe ata që krahasohen me këto grupe , pra çdo grup që pretendon Islamin , mirëpo tek ata gjinden vepra të këtilla të kufrit , për të cilat dijetarët kanë Ixhma për tekfirin e tyre , janë kafira Gjithashtu prej grupeve që ka Ixhma të dijetarëve për tekfiri min e tyre janë "X hehmitë " , e ka përmendur Ibn Kajjimi në "Nunijen ” e tij se , 500 dijetarë i kanë bërë tekfir ë ata, sikur se Abdullah Ibnul Mubareku , dhe të tjerë t 3 Ata rreth të cilë ve kane r ë n ë n ë mospajtim (hilaf) dijetar ë t për tekfiri min e tyre, si ç jan ë xhemati i thjesht ë i grupeve që përkatësohen në Islam , dhe në të njejtën kohë kanë ardhur me vepra të kufrit, si p.sh. xhemati i thjeshtë i batinive, rafidive , xhemati i thjeshtë i xhehmive dhe grupeve tjera të ngjajshme (Dispozita) Hukmi i atij q ë nuk i b ë n kafira k ë to tre grupe, ë sht ë se , për k ë t ë çështje ka nevojë për shpjegim dhe detajizim : 1 Grupi i parë J anë kafirat , q ë kan ë r ë n ë n ë I xhma dijetar ë t mbi kufrin e tyre, t ë cil ë t nuk janë nga pasuesit e kibl ës si ç jan ë jehudet, krisherët, zjarrputistët, hindusë t . P ra kush nuk i bën tekfir ë këta është kafir, k a p ë rcjellur Ibn T e jmija I xhman ë (koncenzusin) kur thot ë : " Ai i cili dyshon n ë kufrin e jehud ëve, krishterëve dhe mushrik ë ve, është kafir " [ Mexhmua el - F e tav a - V ëllimi i dytë , fq. 383 ] , poashtu e ka p ë rcjellur I xhman ë edhe Kadi Ijad në libr i n e tij [" esh - Shifa " - V ëllimi i dytë , fq. 281 ] ku r thot ë : " Ai q ë nuk e b ën kafir asnjërin prej jehud ë ve dhe të krishterëve , apo lekund ë t , ose dyshon n ë kufrin e tyre , ai ë sht ë kafir " 2 . Grupi i dytë Jan ë ata t ë cil ë t përkatësohen në Islam , pra thonë " La ilahe il’l Allah " , mir ë po kanë ardhur me diçka të kufrit për të cilën kanë rënë në Ixhma dijetarët se bëhet tekfir ë mbi ata , kë tu ka shpjegim dhe detaj izim: N ë se është i njoftuar p ë r gj ë rat e kufrit q ë gjinde n tek k ë to grupe , dhe nuk i b ën kafira edhe pasi që e m ë son çështjen rreth kufrit të tyre , ai ë sht ë kafir. Ka percjellur I xhman ë për kufrin e tij Ibn T e j mi j je n ë librin [ "es - Sarimul meslul" ] ku thot ë : "Ai q ë nuk e b ë n kafir at ë t ë cilin beson n ë hyjnizimin (uluhije n) e Aliut , pra si z ot q ë a dhurohe t, ai ë sht ë kafir, d he nuk ka dyshim n ë kufrin e atij q ë ndalet n ë kufrin e tij " Dhe aludon për këtë gjë hadithi i Malik el - Eshxhaij se , "Kush thotë La ilahe il’l Allahu dhe bën kufër çdo gjë që adhurohet përpos Allahut nd alohet gjaku dhe pasuria e tij " [e t ransmeton Muslimi ] , mënyra e argumentimit të këtij hadithi është se , nuk ndalohet pasuria dhe gjaku i njeriut derisa të bëj kufër mbi çdo gj ë që adhurohet përpos Allahut, dhe prej ku frit mbi të është tekfiri i pasuesve të tij 3. Grupi i tretë Jan ë ata rreth t ë cil ëve kan ë r ë n ë n ë mospajtim (hilaf) dijetar ë t rreth tekfiri mi t të tyre, si ç jan ë xhemat i i thjeshtë i bidat ë xhive sikurse janë xhehmi të, p .sh në se dikush prej musliman ë ve e di kufrin e tyre dhe e qartësojnë argumentet kufrin e tyre , at ë her ë ë sht ë obligim të b ëj mbi ta tekfir ë , dhe n ë se nuk e b ën , zbatohet mbi t ë kjo rregull , pra ai ë sht ë kafir. Mir ë po nes ë dikush prej tyre (musliman ë ve) anon kah mosb ë rj a e tyre kafira , p ër shkak t ë ndonj ë pengese q ë e pengon nga b ë rja tekfir, si p.sh. qen i a e tyre se jane prej xhematit të thjeshtë , apo gjindet tek ata (ai xhematë) t ev' il , apo paqartësi (dyshim) , apo injorancë (xhehl) , pra mbi këtë person nuk lejohet të bëhet tekfir ë dhe nuk zbatohet mbi të ky anulues Fjala e autorit "(el - mushrikin) mushrikët" , elifi dhe lami (që e bëjnë fjalën në formën e sh quar) janë të llojit “lil ahd”, që shërben dhe tregon për diçka që ka në mend aut ori, këtu është për qëllim dy lloje të njerëzve: 1. Mushriku në origjin ë (Mushrik Asli) , i cili nuk përkatësohet te k Kibla, 2. dhe Mushriku murted (renegat) , kufri i të cilit është vërtetuar prej atyre që thonë La ilahe il’l Allah. (4) - Anuluesi i Katërt Kushdo që beson se udhëzimi i ndonjë rit për veç Muham m edit ( sal’ lAllahu alejhi ue sel - lem ) është më i përsosur, sesa udhëzimi i tij , dhe se gjykimi i ndonjë rit është më i mirë se sa gjykimi i tij, si, p .sh.; ai që e parapëlqen gjykimin e Tagutëve para gjykimit të tij, atëherë ky është kafir, mosbesimtar Ky anulues është gjykimi me ligj tjetër pos ligjit të Allahut , duke ia shtuar edhe besimin (se është më i mirë e të ngjajshme), ndërsa kur është gjykimi me ligje tjera pos atyre që ka zbrit Allahu anulues prej anuluesve të Islamit? Përgjigja: Është në kë to raste; 1. Kur t ë gjykoj me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu , dhe ai beson se është më i plotë se gjykimi i Allahut dhe më i mirë se gjykimi i Allahut , dhe kjo është ajo që solli si shembull autori. 2. Kur t ë gjykoj me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu , dhe ai beson se ky gjykim është i njejtë si kuse gjykimi i Allahut (janë të barabarta) , ky bën kufër me Ixhma. 3. Kur t ë gjykoj me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu , duke besuar se ky gjykim nuk është gjykim i Allahut e as nuk është sik ur ai i njejtë , por beson se lejohet të gjykohet me të , edhe ky është kafir me Ixhma. 4. Kur t ë gjykoj me diç tjetër pos asaj që ka zbrit Allahu , duke shpërfillur dhe përbuzur gjykimin e Allahut , ky është kafir me Ixhma. 5. Kur t ë gjykoj me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu , duke mohuar gjyki min e Allahut dhe të drejtën e T ij në Gjykim, ky është kafir me Ixhma. Argument i i parë pë r tekfiri mi n e këtyre pesë kategorive, është ; A jo që ka cekur Ibn Abdul ’ Ber r në librin ["et - Temhid" - V ëllimi 4 , fq. 226 ] ku thotë, " Janë pajtuar dijetarët se kush e fyen Allahun, të Dërguarin e Tij , apo hedh poshtë diçka që ka zbrit Allahu - ky është vendi i argumentit - apo vret ndonjë pejgamber prej pejgamberëve , edhe pse ai e pranon atë që ka zbrit ë Allahu , ai është kafir " Argumenti i dytë: Tekfiri që i ka bërë Ibn Kethiri tatarëve , kur e vendosën të ashtuquajturën "el - Jasik" (kanunin e tyre) , e a jo ishte kushtetuta e tatarëve , ku deshën t ' u a imponojnë muslimanëve , pasi që e rrëzuan Hilafetin Ab b asit. Dhe ka përmendur Ibn Kethiri një grumbull prej ligjeve të tyre në librin e tij [ "el - Bidajetu ue en - Nihaje" - V ëllimi 13 , fq. 28 ] , ku thotë: "Kush bën amoralitet , vritet qoftë i martuar apo i pamartuar; kush kryen marrëd hënie burrë me burrë vritet; ku sh bën magji vritet; kush spiunon vritet; kush urinon n ë ujë duke qenë në këmbë vritet; kush han dhe nuk i ushqen ata që gjinden aty vritet.. " më pas vazhdon dhe thotë: "E gjit hë kjo është në kundërshtim me S heriatin e Allahu t, pra kush e len S heriatin e prerë (L igjin e prerë Islam ) dhe gjykohet me sheriate tjera (ligje tjera) të deroguara (të anuluara) , bën kufër, atëherë si është gjendja e atij që gjykohet te k el - Jasiku dhe i jep përparësi para ligjit të Allahut , kush e bën këtë gjë është kafir me Ixhma të muslimanëve." Argumenti i tretë: Thotë Ibn Hazm i në [ "el - Ahkem" - V ëllimi 5 , fq. 173 ]; "Nuk diskutojnë dy musliman ë se kush gjykon me Ingj ilin për të cilin s ’ ka ardhë argument (nga sheriati i fundit i Allahut - Islami ) , ai është kafir/ mushrik , ka dalur prej Islamit." Të gjitha këto janë Ixhma rreth gjykimit me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu me kusht të besimit. 6. Kush vendos ë gjykata ligjore dhe vendos aty ligje që kundërshtojnë ligjet e Islamit , ai është kafir me këtë vepër , pavarës isht nga besimi i tij , dhe kjo është me Ixhma , dhe argument për këtë është ajo që e c eki Ibn Kethiri për Jasikun te k T atarët , dhe i njejtë me atë është J asiku i kohës s onë , gjykatat ligjore sikur se janë disa gjykata që e bëjnë amoralitetin të lejuar nëse është me dëshirën e gruas, dhe e bënë dënimin e vjedhjes me burgosje, dhe i bën të gjitha këto li gje njejtë me atë se i lejohet gjykatësit ta prishë martesën (nikahun) e poligamisë , dhe shumë e shumë ligje tjera për tregti në , prodhimtari në , dhe ligje tjera në çështjet e luftës , paqës . P ra kush do që i ven d os ë ato , bën kufër , dhe veprohet mbi të anulues i (tekfiri) E ka përmendur këtë gjë Shejhu Ibrahim në shkrimin e tij [ "Të gjykuarit e ligjeve" ] , dhe aludon për këtë gjë ajo që është transmetuar në "es - Sahih" 2 gurëzimi i zinaqarit dhe ndrrimi i tij me lyerjen me ngjyrë , pra të lyhet me qymyr fytyra e tij dhe nxirret 2 Dmth te Sahih el - Bukhari apo Muslimi në tregje (në publik) , dhe për këtë zbriti Allahu ajetin, "Kush nuk gjykon me atë që ka zbrit ë Allahu , të tillët janë kafira" [ Ma ’ ide , 44 ] 7. Ai gjë shpesh gjykon me gjykim tjetër pos atij të Allahut , duke besuar se ai është mëkatarë , por i bëhet zakon të gjykoj mes njerëzve me epshin e tij , për këtë çështje ka polemikë në mesin e dije tarëve , ndërsa mendimi më i afërt te k unë është se ai është kafir sepse , shpeshtimi i tij në gjykim m e tjetër gjykim pos atij të Allahut argumenton (tërthorazi) që ai e urren gjykimin e Allahun dhe e don/ dëshiron gjykimin e tjetërkujt , thotë Allahu i Madhërishëm: "A nuk i ke parë ata që pretendojn se besojnë Allahun dhe të Dërguarin e Tij, e që duan të gjykohen te k taguti , ndërsa janë urdhëruar të bëjnë kufër mbi të..." [ Nisa , 60 ] Një mesele këtu ; shpeshtimi i gjykimit me gjykim tjetër pos atij të Allahut argumen ton për dashurinë e tij ndaj atij gjykimi, dhe të konsideruarit të a tij (gjykimi) më të mirë se gjykimi i Allahut, dhe argumenton se ai nuk ka bërë kufër ndaj gjykimit që është pos atij të Allahut. Ka përmendur Ibn Tejmi j je në [ "Medarixhu es - Salikin" 3 ] se ka dallim mes syefaqësisë (rijasë) së pakët dhe të shumët, kështu syefaqësinë e pakët e ka cilësuar si shirk i vogël kurse syefaqësinë e shumët si shirk i madh , dhe nuk e bën atë vetëm se munafiku, pra ka dallim mes pakicës dhe shumicës nga pikëpamja e sasisë , njejtë është me atë që është gjykimi me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu , pra pakica e tij është nga lloji i parë që është kufër i vogël , ndërsa shumica e tij është kufër i madh , sepse nuk e vepron këtë gjë vetëm se munafiku , dhe kjo gjë argumento het ngase ai e don dhe e konsideron më të mirë gjykimin e diç tjetër pos asaj që ka zbritë Allahu. Dhe se esenca e gjykimit me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu është kufër i madh , sepse ka ardhur i shquar me elif dhe lam në fjalën e Allahut: "Kush nuk gjykon me atë që ka zbrit ë Allahu , të tillët janë (el - Kafirun) K afira " [ Ma ’ ide , 44 ] , pra kjo është esenca , por se del nga kjo esencë nëse e vepron në disa raste të caktuara të rralla, duke pranuar se ai është gabimtarë dhe mëkatarë , ndërsa nëse e shpeshton atë apo bëhet zakon i tij , atëherë kthehet në esenc ë, e cila esenc ë (po e përsërisim) është se ai është kufër i madh. Të gjitha këto lloje q ë i cekëm më herët janë anulues , por ekzis ton edhe një lloj që nuk është anulues , e që është gabimtarë mëkatarë , e ai është që gjyko n me diç tjetër pos asaj që ka zbrit ë Allahu për shk ak të ndonjë epshi apo armiqësie në disa çështje të caktuara të pakëta (nga ky rregull përjashtohet ai që shpesht on ) , duke besuar se ai është gabimtarë dhe mëkatarë, ndërsa kushtet e këtij lloji janë: 1. Ta dij ë se ai është gabimtarë 3 Kështu është e shënuar, ndërsa autori i librit "Medarixhu es - Salikin" është Ibn Kajjim el - Xheuzijje. 2. Të jetë shty tës për këtë gjë epshi apo armiqësia , e jo konsiderimi si të lejuar të gjyk uarit (Istihlal) , apo edhe përbuzja. 3. Të jetë në raste të pakëta , ndërsa norma apo kriteri i pakicës dhe shumicës kthehet te zakonet dhe traditat, pra kjo argumenton që ky lloj nuk është kufër i madh nga ajo etheri që është transme tuar nga Tabarani , me zinxhir të saktë , nga Ebu Mixhlez , se kanë p olemizuar me atë disa njerëz nga Beni Amrin bin Sedus nga Ibaditë - sekt i khawarixhëve - kur i thanë ; ‘ o Eba Mixhlez çka mendon për fjalën e Allahut ; "Ku sh nuk gjykon me atë që ka zbritë Allahu , të tillët janë kafira" [Ma’ide, 44], a është e vërtetë (hak)? ’ Ai tha: ‘ Po. ’ T hanë ; ‘Ç ka mendon për fjalën e Allahut ; "Kush nuk gjykon me atë që ka zbrit ë Allahu , të tillët janë fasikë" [ Ma ’ide, 44 ] a është e vërtetë (hak)? ’ Tha: ‘ Po. ’ T hanë ; ‘A gjykojnë këta me atë që ka zbritë Allahu ? – qëllimi i tyre ishte për udhëheqësit në kohën e tyre - Tha (Eba Mixhlez) : ‘ A jo është feja e tyre të cilën e ndjekin, për të cilën flasin dhe drejt së cilës thërrasin ’ - Kjo është argument i se ata nuk e konsidero nin të lejuar (istihlal) - , thotë: ‘ Nëse lënë diçka që e dinë (janë të in formuar) që kanë bërë mëkat’ - dhe ky është argument se ai e pranon se ata janë gabimtarë dhe mëkatarë - . Atëherë ata i thanë ; ‘ J o pasha Allahun , por se ti po frikësohesh (ta thuash të vërtetën)!”. T hotë Ibn Kajjimi në [ "Medarixhu es - Salikin" - V ëllimi i parë , fq. 336 ]; "Nëse beson në obligueshmërinë e gjykimit me atë që ka zbrit ë Allahu , në këtë rast /ngjarje (te k i cili është duke gjykuar) , por e braktisë atë (gjykimi n e Allahut) duke bërë mëkat me mosbindje , por e pranon se ai meriton të dënohet , ky ësht ë kufër i vogël." Një mesele ; T e k ky anulues ( ligjvënësi ); A i i cili vendos ligj që është në kundërshtim ( mospajtim ) me dispozitën e Allahut , ky bën kufër përgjithësisht , pa ndo një shpjegim apo shtjellim (detajizim) , pra vetëm nëse vendos ligj , po edhe në qoftë se e vendos një ligj të vetëm apo një sistem të vetëm , ai bën kufër me këtë gjë , për shkak të fjalës së Allahut , "A kanë ata ortakë (zota) tjerë që u vendosin atyre ligje për të cilat nuk ka lejuar Allahu" [e sh - Shura , 21 ] (5) - Anuluesi i Pestë Kushdo që urren ë diç prej asaj që e rdhi me të Pejgamberi (sal’lAllahu alejhi ue sel - lem) , edhe nëse punon në përputhje me të, ai ka bërë kufër ( ka mohuar ) Argument për këtë është ajo që u transmetua nga Ibn Bata në [ "Ibana" – fq. 211 ] ku thotë : "Sikur një person të besonte gj ithë atë me të cilën kanë ardhë të Dërguarit , përpos një gjëje të vetme , me refuzimin e kësaj gjëje , është kafir , te k të gjithë dijetarët" . F jala e autorit "Kushdo" është e përgjithshme dhe kushtëzore, pra është e p ërgjithsme për gratë , burrat dhe për të rriturit , ndërsa të vegj ë lit nuk e marrin këtë dispozitë tek të gjithë rregullat e anuluesëve, për shkak të hadithit , "Është ngritur lapsi për 3 lloje të personave" , por se , qortohen me fjalë të rënda , mirëpo nuk bëhet tekfir mbi ta, dhe njejtë është me të çmenduri n, dhe kjo është e përgjith shme për kafirin dhe muslimanin. Ndërsa nëse thotë dikush se esenca e kafirit është kufri? Themi se, e shton kufrin e tij nëse vepron diçka prej harameve apo anuluesve, pra për këtë gjë e vërteta është se , edhe kafirët janë të obliguar me degët e sheriatit "Urren" kjo është argument se është vepër e zemrës , pra që lidhet me zemrë n , ngase vendi ekskluziv i "Urrejtjes" është zemra. "Diçka (shejen)" është e pashquar , në kontekst të kushtëzimit (nekira fi sijak esh - shart), pra është e përgjithshme , po edhe sikur ta urren ë një gjë të vetme që është prej sun n eteve të njohura. "Me të cilën erdhi Pejgamberi " , pra atë me të cilën ka ardhë i Dërguari , dhe kjo përfshin ë çdo g jë me të cilën ka ardhur i Dërguari sal ’l Allahu alejhi ue se l - lem , pra gjithçka që ka ardhur në fe , duke përfshirë këtu edhe Kur ’ anin Fisnik " Edhe nëse punon në përputhje me të " , pra bën kufër edhe nëse vepron në përputhje me të. Një mesele ; ky anulues quhet ‘ dispozita e urrejtësit të fesë ’ . Ndërsa çështjet me të cilat ka ardh ë Pejgamberi sal ’l Allahu alejhi ue sel - l em janë dy : 1. Me çështje të Besim it (vepra të zemrës) , 2. dhe me Dispozita praktike (vepra praktike ). Dhe kjo përfshin ë shtyllat (ruknet), obligimet (vaxhibet) , dhe sun n etet . P ra kush urren ë d içka prej këtyre 2 llojeve bën K ufër. Një mesele; S hembuj për atë që mund ta urre jë lëshimin e mjekrrës, poligaminë, hixhabin, urdhërimin për të mirë dhe ndalimin nga e keqja, xhihadi n , apo gjëra të kësaj natyre , ka kushtëz ime për bërjen tekfirë, e ato janë, dy kushte: a . Ta dij ë që kjo gjë (besim apo vepër) është e vërtetuar në Kur ’ an dhe Sunet, d he nëse e din vërtetësinë e atyre gjërave dhe pastaj e mohon , apo e urren ë, atë herë ai bën kufër. b . Kushtëzim është Ixhmaja.. Pra nëse e urren ë ndonjë dispozitë në të cilën ka polemikë , nuk bën kufër? Ndërsa fjala jonë " në të cilën ka polemikë " , pra kemi për qëllim këtu polemik at e forta (të mëdha në mesin e dijetarëve ) Një mesele ; Çfarë është dallimi në mes të urr e jtësit të ligjvënies, dhe urrej tësit t ë veprës ? Ka dallim ! M e këtë anulues ka për qëllim atë që e urre në ligjvënien me të cilët ka ardhur i Dërguari sal ’l Allahu alejhi ue sel - l em , ndërsa nëse nuk e urren ë atë (nëesencë) , p or se e urren ë vetëmse veprën e ndonjë vepruesi , ky nuk hyn në këtë kategori. P. sh nëse gruaja e urren ë ligjvënien e poligamisë bën kufër , ndërsa , nëse nuk e urren ë atë (në esencë), por se kjo (pakënaqësi) vlenë vetëm për rastin e burrit të saj , pra e urrenë që burri i saj të martohet me më shumë se një grua , atëherë kjo nuk hyn këtu (përjashtohet) Një mesele; A është mosveprimi i të urdhëruarë s sh enjë apo sinjal për urrejtje ? Jo , sepse njeriu mund të mos i realizoj disa urdhëra , për shkak të përtacisë apo të epshit , por se nuk e urren ë sheriatin. P ra , kush e rruan mjekrrën e tij , apo le haxhin për shkak të përtacisë apo arësyeve tjera , ai nuk hyn këtu. (6) - Anuluesi i Gjashtë “ Kushdo që e përqesh ë apo tallet me ndonjë pjesë të Fesë së Pejgamberit sal ’l Allahu alejhi ue sel - l em ” , quhet ky anulues i gjashtë , pra tallja me fenë , dhe autori e cek argumentin , Fjal ën e Allahut; " Thuaju: A me Allahun, me Ajetet e Tij dhe me të Dërguarin e Tij po talleni? M os u shfajësoni, ju keni mohuar (keni bërë kufër) , pasi që be suat.” [Teube, 65 - 66] , ndërsa sa i përket transmetimit të Ixhmasë , thotë Ibn Hazm i në [ " el - Muhale" - V ëllimi 13 , fq. 498 ]: "S a i përket atij që fyen Allahun , nuk ka mbi tokë ndonjë musliman që kundërshton se (kjo vepër) nuk është kufër ". K a transmetuar Ixhmanë poashtu Ebul Abbas Ibn Tejmij j e në librin e tij [ "es - Sarim el - meslul" f q. 512 ] se , kush e fyen Allahun dhe të Dërguarin e Tij , bën kufër, prej tyre Ixh maja e Is'hak ibn Rahavejh, Ixhmaja e Muhamed ibn Sahn un prej Malikive, dhe transmetoj disa rreth tekfirit të atij që fyen Allahun dhe të Dërguarin e Tij nga Shafiu, Ahmedi nga Kadiu Ebu Ja'la, ndoshta mund t’t hotë dikush , gjithë këto Ixhma për sharjen ndë rsa kjo është tallje?! T allja është prej sharjes , prandaj kemi nevojë ta definojmë sharj en. P ra sharja është përmendja e njeriut me gjëra që nuk i kanë hije në mëny rë të përgjithshme, pra nëse e zh vlerëson, tallesh apo mallkon dikë , të gjitha këto konsider ohen si sharje, madje në kuptim të veçantë , kjo konsiderohet si sharja më e madhe. Një mesele; D isa shembuj rreth talljes me fenë e Pejgamberit sal ’l Allahu alejhi ue sel - l em ; N ëse dikush thotë se kjo është fe e prapambetur , apo shkak i prapambetjes , apo se Pejgamberi sal ’l Allahu alejhi ue sel - l em është epsharak , apo se xhenneti dhe xhehenemi janë gjëra të kota , dhe gjëra të tjera të këtilla Një mese le; K ur është tallja anulues? Përgjigja: Ka shtjellim dhe detaj izim. Lloji i parë: Nëse tallet apo i përqesh ë veprat e mira (të fesë) dhe fenë , sikur se shembujt që i cekëm paraprakisht, e dhe për këtë lloj kanë ardhur argumentet . A i i cili e ka pasur për qëllim talljen me fenë dhe veprat e mira të saj , ky person pa dyshim bën K ufër. Lloji i dytë: Të tallet me personin i cili e ka thënë atë gjë - pra ka për qëllim njeriun - si p sh nëse tallet me një person të udhëzuar kështu , tallet me mjekrrën apo veshjen e tij , duke pasur për qëllim qenien e personit për shkak se në mes tyre ka armiqësi apo diçka të ngjajshme , në këtë rast nuk konsiderohet anulues , por se kjo është e ndaluar (haram) dhe përgojim (gibet) , dhe prej gjunaheve të mëdhaja. Lloji i tretë: Të mos ket ë për qëllim as veprën e as personin , por se ta ketë për qëllim që t ’ i shty e n njerëzit që të qeshin, p sh . nëse lexon një A jet , mirëpo e lexon atë me zë përqeshës apo e dhe në mënyrë përqeshëse , apo të thotë diçka në ndonjë hadith në një formë qesharake, duke pasur për qëllim që t’i shty e j njerëzit të qeshin , si psh "E kanë ngrënë ushqimin tuaj ata që janë në gjumë" 4 , k y rast ka nevojë për studim dhe shqyrtim. Një mesel e; D ispozita e talljes me dijetarët dhe kërkuesit e di turisë , a konsiderohet ky rast anulues? Përgjigja: Këtu ka nevojë për shtjellim dhe detaj izim. 1. Nëse tallet me ata , për shkak të fesë së tyre , konsiderohet anulues , pasi që ka pasur për qëllim fenë. 2. Nëse tallet me ata , për shkak të armiqësisë , sikurse është rasti me person in i cili tallej me njerëzit e korporatave apo këshilleve , k y është kufër i vogël (kufër dune kufër). 3. Nëse është zakon i tij tallja me çdo person të udhëzuar , apo që të tallet me të udhëzuarit në shumicën e rasteve , atëherë kjo vepër konsiderohet prej anulues ve , dhe për këtë rast argument është hadithi i luftës së Tebukut , ku ata thanë se nuk kem i parë sikur lexuesit tanë... në shumës, dhe tallja në shumës, është sikur tallja me gjithë njerëzit , nga pikëpamja sasiore Një mesel e; S illet në gjuhët e disa të rinjëve fjalë t si kurse , "Ti je ekstrem dhe fundamentalist ” , dhe nëse i thua diçka , ai të thotë “ ti je i prapambetur" , a konsiderohet kjo tallje? Ajo që më duket mua është se , kjo nuk është tallje me fenë, por se është tallje me atë i cili e ka thënë këtë gjë (pra luan me shokun - ironizon ) , pra ai tallet me sekularistët të cilët i thonë këto fjalë 4 Aludon autori te k hadithi "E kanë prishur agjërimin te ju agjëruesit, dhe kanë ngrënë ushqimin tuaj të mirët dhe janë lutur për juve melekët" e transmeton Bezari, Ibn Hibani dhe Hatib el - Bagdadi. Një mesele; Ç farë dispozite ka babai nëse , po e zëmë, kur djali i tij , th ë rre t drejt Allahut, dhe ai (babai) thotë se ‘ nuk dua që ai ta beson këtë apo atë ’ , ose thotë ‘ f rikëso he m për birin tim mos të ngatërrohet ...’, a është kjo tallje me fe? Për kët ë rast nevojitet shtjellim dhe detaj izim. Nëse ky (babai) i don veprat e mira dhe fenë , mirëpo e thotë këtë gjë , atëherë dispozita e tij është sikur dispozita e atyre që e thonë gjëra të tilla për shkak të armiqësisë , pra është prej gjunaheve të mëdhaja dhe kufër i vogël (kufër dune kufër), ndërsa nëse e thotë këtë gjë duke pasur për qëllim urrejt jen e fe s ë (në esencë) , atëherë ky konsiderohet anulues padyshim (që lejohet të bëhet tekfirë mbi të) Një mesele ; A i që tho të për disa simbole të fesë , se këto janë lëvozhga ( duke aluduar se ato janë çështje shumë të vogla) , a është kjo tallje me fenë? Ky rast ka (nevojë për) sht jellim dhe detajizim. N ëse e ka për qëllim atë se , në Islam ka baza (Usul) dhe de gë (Furu), dhe se ka gjëra bazore dhe gjëra tjera që nuk janë të tilla , atëherë kjo nuk konsiderohet tallje me fenë, por se ai ka gabuar në përdorimin e kësaj shprehje (në mënyrë të drejtë) , sepse është prej shprehjeve që e fut (njeriun) në mendime të gabuara , në të cilën ka diç të vërtetë dhe ka diç të kotë , thotë Allahu i Madhëruar " O ju që keni besuar, mos thuani: “Raina” - po thuani: “Undhurna (Shikona) " [ Bekare , 104 ], pra nuk lejo het përdorimi i kësaj shprehje që mund të keqkuptohet (le hapësirë për dykuptimësi) , ndërsa nëse ka për qëllim me shprehjen e tij se , disa pjesë dhe dispozita të fesë janë banale apo të pavlera , atëherë kjo është tallje me fenë dhe konsiderohet anulues. (pa dyshim) (7) - Anuluesi i Shtatë Magjia (Sihri) Në aspektin g juhës orë : D.t.th. një gjë , shkaku i së cilës është i fshehur , e kjo quhet magji (sihr), dhe pikërisht për këtë shkak agimi (sehar) quhet fundi i natës , pasi që është i fshehur. Në aspektin terminologji k : Nuk ka ndonjë definicion preciz për magjinë , për shkak të ndarjeve të tij të shumta, për këtë shkak ka nevoj ç do ndarje (lloj) për një defini cion të veçantë, por është një definicion i pranuar me kuptim të përgjithshëm , dhe ai është "Emër i përgjithshëm për disa gjëra të veçanta që përmbajnë mashtrime (hile) , dhe gjëra të fshehta t ë ndaluara (haram)." Një mesele ; Në cilin rast konsiderohet magjia si anulues? Kur të njoftohemi me ndarjet dhe llojet e tij , atëherë qartësohet se cilat lloje (të magjive) janë anulues e , sepse nuk janë të gjitha llojet anulues e , ndërsa llojet e tij janë: 1. Magjia e yshtjeve, namatisjeve dhe hajmalive, dhe definicioni terminologjik i këtij lloji është: Yshtje dhe namatisje të cilat e ndajnë burrin nga gruaja e tij me lejen e Allahut. Ky është definicioni i Ibn Kudamës për këtë lloj, dhe ky lloj është anulu es sepse , aty ka kërkim të ndihmës nga djajtë (shejtanët) dhe ka gjëra tjera që konsiderohe n shirk i madh (nga Kur’ani dhe Sunneti) , dhe prej shembujve të këtij lloji është ajo që quhet (sarf) , ku e largon njeriun nga dashuria ndaj ndonjë grua je apo vendi, dhe poashtu (atf) që e bën të don diç nga ajo që ka urryer më herët , pra është e kundërta e sarfit. P oashtu ka magji të parafytyruar ( iluzionare ) , që nënkupton, ta bëj syrin që të shoh iluzione që nuk kanë të bëjnë fare me realitetin , sikur se shembulli i atij që e sheh shkopin sikur gjarpër , dhe kjo është sikurse magjia e magjistarëve të Faraonit . T hotë Allahu i Madhëruar ; " Kur ja, atij iu duk se nga ajo magji e tyre litarët dhe shkopinjtë lëviznin (si gjarpërinj). " [ Ta - ha , 66 ] , prej saj konsiderohen poashtu ato gjëra që quhe n në kohën tonë si lojra akrobatike apo lojra të cirkut që magjistari , ku magjistari ia pret kokën ndonjë njeriu, pastaj ia kthen në vend përsëri, apo kur e bën ibrikun vet , të sillet rreth njerëzve, apo të hyjë nga vr ima e de rës apo ta haj gjarpërin, apo ta shty e n veturën me flokët e tij dhe gjëra të ngjajshme me kët o , këto gjëra janë nga lloji i magjisë që është anulues , dhe defini c oni i këtij lloji është ; "Të bëj gjëra që nuk ekzistojnë, dhe q ë nuk janë në fuqinë e n jeriut". N dërsa sa i përket gjëra ve që janë brenda fuqisë së disa njerëzve , të cilëve Alla hu u ka dhënë fuqi trupore, si p sh ta lakoj hekurin .. kjo nuk hyn këtu, ndërsa fluturimi dhe ecja në qiell është nga magjia iluzionare. 2. Magjia e ilaçeve dhe medikamenteve ; medikamente komplekse të cilat kan ë ndikim në trurin e njeriut , që shkaktojnë iluzione dhe parafytyrime, te k ky lloj ka polemikë ne mesin e dijetarëve për dispozitën e saj Mendimi i parë: Ky është mendimi i medh'hebit Shaf ’ i të cilët thonë se kjo lloj magjie nuk është kufër dhe vepruesi i saj nuk është kafir , por se kjo u konsider ua prej këtyre dijetarëve padrejtësi dhe sulmim ndaj të tjerëve ose çrregullim në tokë , dhe thanë se nuk ka këtu lidhje me shejtanët, ky pra është një transmetim nga medh'hebi Shaf ’ i. Mendimi i dytë: Kjo vepër konsiderohej kufër , sepse sipas tyre hyn në definicionin e magjisë i cili është "Përdorimi i gjërave të fshehta dhe të pazakonta për n