Συμβολή TW στην κλαδική ΣΣΕ.docx -

Please enable JavaScript to view the full PDF

TECH-WORKERS - Πρόταση αλλαγών επί του σχεδίου για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 2022 Η επεξεργασία ενός σχεδίου συλλογικής σύμβασης εργασίας έρχεται σε ένα κρίσιμο σημείο, όπου ο καπιταλισμός δείχνει τα αδιέξοδά του, τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο. Κοντεύουμε πλέον μια 15ετία αλλεπάλληλων κρίσεων. Κάποιες απ’ αυτές είναι συστημικές, όπως η καπιταλιστική οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008, και κάποιες συγκυριακές, όπως το ξέσπασμα της πανδημίας του COVID-19. Για τις πρώτες είναι προφανές ότι το ίδιο το σύστημα από τη φύση του τις αναπαράγει σε περιοδικά διαστήματα. Η δεύτερη περίπτωση, εκείνη της υγειονομικής κρίσης, απέδειξε την ανικανότητα του συστήματος να διαφυλάξει την ανθρώπινη ζωή. Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι, πέρα από ανίκανο και ανεπαρκές, ένα σύστημα που αντιλαμβάνεται την παραγωγή αγαθών ως μέσο για την κερδοφορία των αρχόντων του και όχι ως όχημα για την βελτίωση της ποιότητας ζωής; Η αποτυχία δεν εξαντλείται καν στα παραπάνω. Τα γεωπολιτικά παιχνίδια μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ κατέληξαν στην έναρξη ενός πολέμου που ξυπνάει εφιάλτες του παρελθόντος, με την υποψία μιας γενικευμένης παγκόσμιας σύρραξης να κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια μας και τη διαρκή απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου. Η ρωσική ιμπεριαλιστική εισβολή στην Ουκρανία συστήνει μια νέα περίοδο τριπλής κρίσης. Ανθρωπιστική, με σφαγές αμάχων και νέα κύματα προσφύγων πολέμου, επισιτιστική, με την έλλειψη σιτηρών και ενεργειακή, με την εκτόξευση των τιμών φυσικού αερίου, πετρελαίου και των παραγώγων του. Όλα τα παραπάνω αφήνουν το αποτύπωμά τους και στην καθημερινότητά μας. Αφενός το σύστημα αυτοπροστατεύεται με όχημα τις κυβερνήσεις του, οι οποίες μέσω αντιδραστικών νόμων και καταστολής διαφυλάσσουν την αναπαραγωγή του πλήττοντας το εργατικό εισόδημα, φράζοντας τις διεκδικήσεις για καλύτερες συνθήκες και πλήττοντας τις κοινωνικές ελευθερίες. Αφετέρου, η εκτίναξη του πληθωρισμού, σε συνδυασμό με το παγιωμένα χαμηλό εισόδημα έχουν μετατρέψει τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης των εργαζομένων σε έναν καθημερινό γρίφο. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση μας εμπαίζει με αστεία μικροεπιδόματα και την πρόσφατη αύξηση-φιλοδώρημα στον βασικό μισθό. Τα δε στελέχη της και τα φίλια προς αυτήν μέσα μας κουνάνε το δάχτυλο δίνοντάς μας «συμβουλές» πώς θα χρησιμοποιήσουμε τους υδρατμούς του ντους ή τον φούρνο για να ζεσταθούμε τον χειμώνα ή μας πληροφορούν ότι η αύξηση στη βενζίνη πλήττει κυρίως τους κατόχους Πόρσε… Η μάχη για οποιαδήποτε συλλογική σύμβαση χρειάζεται, περισσότερο από «ρεαλιστικά» αιτήματα για το πόσο μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά οι επιχειρήσεις που μας πίνουν το αίμα, πρωτίστως να δοθεί με στόχο την αξιοπρεπή διαβίωση κάθε συναδέλφισσας και συναδέλφου, στην κατεύθυνση της κάλυψης των σύγχρονων αναγκών και του πραγματικού κόστους ζωής. Στην περίπτωση του κλάδου μας οφείλουμε να συνυπολογίσουμε τη μεγάλη ανάπτυξη των τελευταίων ετών, η οποία έχει λάβει χώρα πάνω στις πλάτες μας. Η κλαδική συλλογική σύμβαση την οποία θα διεκδικήσουμε χρειάζεται να σχεδιαστεί πάνω σε πρόβλεψη για γενναίες αυξήσεις στις μισθολογικές απολαβές, μείωση του εργάσιμου χρόνου, σταθερή εργασία και ασφάλεια εισοδήματος, προστασία από τις ελαστικές μορφές εργασίας, πλαισίωση των νέων μορφών εργασίας ώστε να μην επιβαρύνουν τους εργαζόμενους, ενώ κρίσιμο είναι και το άνοιγμα του πεδίου εφαρμογής της ώστε να καλύπτει τον μέγιστο αριθμό εργαζομένων. Στην πρόταση συμβολής που καταθέτουμε λαμβάνουμε ως βάση συζήτησης το προσχέδιο κλαδικής συλλογικής σύμβασης που έχει κατατεθεί. Στα σημεία στα οποία δεν γίνεται αναφορά στα παρακάτω παρέχουμε τη συναίνεσή μας. Ακολουθούν οι διαφωνίες μας επί συγκεκριμένων διατάξεων με τις τροποποιητικές προτάσεις μας. Ο κλάδος Αρχικά είναι σημαντικό να ορίσουμε τον κλάδο, όχι με απαρχαιωμένες προσεγγίσεις, αλλά βάσει του πραγματικής γεωγραφίας της παραγωγής. Πέρα από τη γενικόλογη αναφορά σε εταιρείες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, η κλαδική ΣΣΕ πρέπει να καλύπτει εργαζόμενους και εργαζόμενες σε επιχειρήσεις με κύριο αντικείμενό τους την παραγωγή hardware, software, ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες, τηλεπικοινωνίες και προϊόντα ή υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών. Ο ορισμός αυτός αυτομάτως διευρύνει την κάλυψη και περιλαμβάνει digital agencies και εταιρείες που αναπτύσσουν και διαχειρίζονται ψηφιακές πλατφόρμες παροχής υπηρεσιών, όπως Airbnb και e-food. Μισθός Στον καθορισμό του μισθού, βασικές και ανελαστικές αρχές μας οφείλουν να είναι οι τρέχουσες ανάγκες διαβίωσης και το – προς τα πάνω - κλείσιμο της μισθολογικής ψαλίδας μεταξύ εργαζομένων. Αυτό πρέπει να ενημερωθεί από την κερδοφορία των εταιρειών στις οποίες δουλεύουμε, η οποία κατά κοινή ομολογία είναι διαρκώς αυξανόμενη. Βάσει των παραπάνω, υπολογίζουμε τα εξής μέσα μηνιαία έξοδα, με ρεαλιστική και μάλλον μετριοπαθή εκτίμηση: Ενοίκιο: 400€ Κινητό, σταθερό & ίντερνετ: 50€ Ρεύμα: 100€ Κοινόχρηστα & νερό: 50€ Βενζίνη & έξοδα μετακινήσεων: 150€ Είδη σούπερ μάρκετ: 200€ Έξοδα διασκέδασης & ψυχαγωγίας: 100€ Ρουχισμός: 50€ Ας σημειωθεί ότι τα παραπάνω αφορούν τα απολύτως βασικά, καθώς πέρα από μετριοπαθείς εκτιμήσεις δεν περιλαμβάνουν διακοπές, ταξίδια, πιθανά ιατρικά έξοδα, διάφορα τέλη, ασφάλειες οχημάτων κλπ. Προκύπτει λοιπόν ότι οποιαδήποτε πρόταση, για οποιαδήποτε θέση εργασίας, προβλέπει καθαρό μισθό λιγότερο από τον υπολογισμό που έγινε, είναι ανεδαφική και δεν καλύπτει τις εργατικές ανάγκες. Κατώτατος βασικός μισθός (καθαρά): 1.200€ Σε σχέση με τα πτυχία, η εκπαίδευση που λαμβάνουμε έχει ως στόχο την παραγωγή, οι εταιρείες δηλαδή καρπώνονται τα οφέλη της εκπαίδευση που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι/ες. Παράλληλα όμως, οι σπουδές δεν χρηματοδοτούνται, συνεπώς οι σπουδαστές/στριες βάζουν λεφτά από την τσέπη τους όσο φοιτούν ώστε στο μέλλον οι επιχειρήσεις να εκμεταλλευτούν την τεχνογνωσία τους. Η προσαύξηση του μισθού λόγω πτυχίου πρέπει να λαμβάνει υπόψη ακριβώς αυτό. Κάνοντας και πάλι έναν μετριοπαθή υπολογισμό, υποθέτοντας ότι ο μέσος χρόνος αποφοίτησης είναι τα 6 χρόνια για 4ετεις και 5ετεις σχολές (άρα τα έξοδα αυτών των ετών είναι που πρέπει να αποσβέσει μετά ο μισθός) και ότι το ελάχιστο κόστος ζωής για φοιτητές/τριες είναι λιγότερο από εκείνο εργαζόμενων, γύρω στα 700€, το κόστος όλης της διάρκειας φοίτησης είναι στα 50.400€. Με δεδομένο ότι η μέση διάρκεια εργάσιμων ετών μέχρι τη σύνταξη είναι τα 35 χρόνια, θα πρέπει να προβλέπεται αύξηση μισθού λόγω πτυχίου τέτοια που μέσα στα 17 πρώτα χρόνια θα καλύπτει τα έξοδα φοίτησης. Δεδομένης της πρότασης για 1.200€ καθαρό κατώτατο μισθό, αυτό μας οδηγεί σε: Προσαύξηση στον βασικό κατώτατο λόγω πτυχίου: 20% Με αντίστοιχο σκεπτικό καταλήγουμε σε προσαυξήσεις για μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους. Προσαύξηση στον βασικό κατώτατο λόγω μεταπτυχιακού: 10% Προσαύξηση στον βασικό κατώτατο λόγω διδακτορικού: 10% Τέλος, η μετεκπαίδευση επιστρέφει επίσης ως κέρδος στον εργοδότη λόγω αύξησης της παραγωγικότητας, συνεπώς τα έξοδα οποιωνδήποτε σεμιναρίων ή πτυχίων που είναι σχετικά με το αντικείμενο του κλάδου και γίνονται παράλληλα με την εργασία του εργαζόμενου σε κάποιον εργοδότη θα πρέπει να καλύπτονται εξ ολοκλήρου απ’ τον εργοδότη. Εργάσιμος χρόνος Οι δυνατότητες της παραγωγής και οι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής είναι σε τέτοιο σημείο που η μείωση του ωραρίου είναι επιβεβλημένη, ώστε να αναπαραχθεί η εργατική δύναμη των εν ενεργεία εργαζομένων, να δημιουργηθεί δικλείδα ενάντια στην ανεργία και να διαφυλαχθεί η ψυχική ευστάθεια των εργαζομένων. Υπό αυτήν την έννοια υπάρχει πανεργατικό αίτημα για μείωση του χρόνου εργασίας, το οποίο είναι άμεσα εφικτό για τον κλάδο μας. Είναι επίσης ώριμη η συνθήκη ώστε να διεκδικηθεί ανάπαυση τριών συνεχών ημερών με μοντέλο 4ήμερης 8ωρης εργασίας, ενώ στα call centers και γενικότερα για θέσεις τηλεφωνητών ο ανώτατος χρόνος εργασίας δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις 6 ώρες, έτσι καταλήγουμε στο αίτημα για 5νθήμερη 6ωρη εργασία για τηλεφωνητές. Αντίστοιχα, πέρα από την μείωση του εργάσιμου χρόνου σε εβδομαδιαία βάση στην ξεκούραση των εργαζομένων παίζει μεγάλο ρόλο και ο αριθμός των αδειών που δικαιούνται. Για κάποιον ή κάποια με 0 έτη προϋπηρεσίας η χορηγούμενη άδεια ανέρχεται στις 20 ημέρες αυτή τη στιγμή. Αντί αυτού προτείνουμε τη αύξηση του αριθμού των αδειών στις 22 ετησίως για τον πρώτο χρόνο και αντίστοιχη αύξηση σε 23 μετά τον πρώτο χρόνο, σε 24 μετά την τριετία, σε 27 μετά τα 10 χρόνια και σε 28 μετά τα 25 χρόνια. Στην πραγματικότητα προτείνεται αύξηση 2 ημερών άδειας στην τωρινή βάση των 20 ημερών και ίδιες προσαυξήσεις ανά χρονικές περιόδους όπως ορίζονται από το νόμο σήμερα. Μορφές εργασίας Η λογική της προσαύξησης του μισθού όταν εφαρμόζονται ελαστικές μορφές εργασίας ή επινοικίαση, ώστε να λειτουργήσει ως αντικίνητρο, είναι σε σωστή κατεύθυνση μιας και πρόκειται για εκτεταμένο φαινόμενο του κλάδου, δημιουργώντας πολλές δυσκολίες τόσο στην εργασιακή καθημερινότητα των εργαζομένων όσο και στη δυνατότητα τους να καθορίσουν τον φυσικό χώρο εργασίας τους, να συνδικαλιστούν και να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες. Το αντικίνητρο πρέπει να είναι ανάλογο της έκτασης του προβλήματος κι έτσι πρέπει να είναι πιο ισχυρό από αυτό που προτείνεται στο προσχέδιο, με μεγαλύτερο αντίκτυπο και η προσαύξηση επί του μισθού να είναι της τάξης του 20%. Η τηλεργασία αφορά ένα μοντέλο που είχε ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται σε εταιρείες εδώ και χρόνια. Με το ξέσπασμα της πανδημίας η διαδικασία αυτή επιταχύνθηκε και σε έναν βαθμό παγιώθηκε. Ευθυγραμμιζόμενη με τα αιτήματα και τις ανάγκες των ίδιων των εργαζομένων, η συνθήκη της τηλεργασίας πρέπει να ρυθμίζεται ώστε να μην επιβαρύνει τους/τις εργαζόμενους/ες ενώ πρέπει να αποφευχθεί οπωσδήποτε η πιθανότητα να μετατραπεί σε σταθερή συνθήκη εργασίας. Έτσι, οι μέρες τηλεργασίας θα πρέπει να υπολογίζονται ανά μήνα και κατόπιν αιτήματός τους, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα μηνιαίου προγραμματισμού του χρόνου των εργαζόμενων. Ο συνολικός αριθμός των ημερών τηλεργασίας ανά μήνα να είναι έως 10. Εκτός του αναγκαίου εξοπλισμού που οφείλει να παρέχει η εργοδοσία, θα πρέπει να προστίθεται για κάθε μέρα τηλεργασίας στον μισθό το ποσό των 8 ευρώ. Δηλαδή αν ένας εργαζόμενος βρεθεί 10 ημέρες σε τηλεργασία τότε ο μισθός του πρέπει να είναι αυξημένος κατά 80 ευρώ. Χρονική Ισχύς της συλλογικής σύμβασης εργασίας Καθότι είμαστε μέρος ενός κλάδου που όπως πολλές φορές έχουμε αναφέρει αναπτύσσεται χρόνο με το χρόνο και οι εξελίξεις στο εσωτερικό του είναι ραγδαίες, τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και εδώ, η συλλογική σύμβαση εργασίας δεν θα πρέπει να έχει δεσμευτική ισχύ για παραπάνω από ένα χρόνο. Ταυτόχρονα με την αύξηση του πληθωρισμού και την γενικευμένη ακρίβεια, οποιαδήποτε υπογεγραμμένη συνθήκη άνω του ενός έτους θα εγκλωβίσει τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες και θα σηματοδοτήσει περίοδο εργασιακής ειρήνης εις βάρος των αναγκών μας. Συνοψίζουμε λοιπόν τις αλλαγές που προτείνουμε πάνω στο σχέδιο συλλογικής σύμβασης εργασίας έτσι όπως κατατέθηκε από την πρόταση του Δ.Σ. του σωματείου: Πλαίσιο αιτημάτων - Η χρονική ισχύς της συλλογικής σύμβασης εργασίας ορίζεται στον 1 χρόνο - Ενοποίηση των επαγγελματικών κατηγοριών σε ενιαίο μισθολόγιο με κατώτατο μισθό στα 1200€ - Προσαύξηση επί του κατώτατου 20% για προπτυχιακό τίτλο σπουδών, 10% για μεταπτυχιακό και 10% για διδακτορικό - Προσαύξηση 20% επί του κατώτατου για εργαζόμενους/ες με ελαστικές μορφές εργασίας (επινοικίαση, κυλιόμενο, σπαστό ωράριο κλπ) - Προσαύξηση 8€ για κάθε ημέρα τηλεργασίας - Μέγιστος αριθμός ημερών τηλεργασίας ορίζονται έως και οι 10 κάθε μήνα - Πλήρης οικονομική κάλυψη σεμιναρίων ή πτυχίων σχετικών με το αντικείμενο της εργασίας από την εργοδοσία - Αύξηση των αδειών στις 22 ετησίως τον πρώτο χρόνο με διατήρηση των προσαυξήσεων σε αυτές ανά βαθμίδα εμπειρίας - Ο εργάσιμος χρόνος ρυθμίζεται σε 5νθημερη 6ωρη εργασία για τηλεφωνητές/ριες - Ο εργάσιμος χρόνος ρυθμίζεται σε 4ημερη 8ωρη εργασία για τον υπόλοιπο κλάδο - Εκσυγχρονισμός του ορισμού του κλάδου για να καλύπτονται digital agencies και εργαζόμενοι/ες σε εταιρείες όπως e-food και Airbnb