’Kom niet, u bent een risico’ Castricums gezin van kastje naar muur na Italië - reis: ’ Vanmiddag eindelijk test ’ Castricum - Acht dagen lang heeft het Castricumse gezin Mensing, dat 22 februari terugkwam uit Noord - Italië, geprobeerd duidelijk te maken dat ze toch echt erg ziek waren en mogelijk het coronavirus onder de leden hebben. Van het kastje naar de muur werden ze gestuurd. Huisarts, huisartsenpost, het landelijk telefoonnummer, de eerste hulppost van het ziekenhuis én de GGD consulteerden ze voor ov erleg over het mogelijke coronavirus. Dinsdagmiddag worden ze eindelijk getest Vader JeanPaul heeft al die tijd gewoon voor de klas gestaan als docent. Moeder Rosalie: „W e zijn van 15 tot 22 februari naar Noord - Italië geweest. Bij Como, Milaan en Toscane. We zijn op meerdere plekken geweest omdat we op het punt staan om erheen te emigreren. Aan het einde van de vakantie waren we allemaal ziek; koorts en vooral benauwd. Op zondag de 23e kreeg mijn 2 - jarige dochter Isabella zware ademhalingsproblemen. We belden de huisartsenpost en die overlegde met de microbioloog van het Beverwijk Ziekenhuis. Die concludeerde dat we niet in het besmette gebied waren geweest en dus langs kon den komen. Daar kreeg ze ontstekingsremmers en we konden weer naar huis.” Maar de volgende dag, maandag de 24e, voelden vooral Rosalie en haar dochter zich nog slechter. „We belden de huisarts, die erg schrok van onze klachten en die overlegde met de GGD. Die vertelde haar weer dat we niet in gevaarlijk gebied waren geweest. Later is er weer met de huisarts gebeld toen we zagen dat het uitbraakgebied in Noord - Italië groter was en dat we daar wel degelijk zijn geweest. Die overlegde weer met de GGD en oordee lde dat we een twijfelgeval waren. We moesten maar proberen uit te zieken.” Longontsteking Op zaterdag echter kreeg Rosalie het gevoel dat ze een longontsteking had. „Ik belde dat nieuwe landelijke nummer. Daar kreeg ik te horen dat de mensen achter de te lefoon geen artsen waren. Ze verwezen me naar de huisartsenpost. Die wilden me niet zien omdat ik een risico kon zijn. Ze belden met de GGD en en die zei dat ik tot maandag moest wachten. De huisarts belde mij zelf maandag om te vragen hoe het met mij ging . Ik zei: ik wil dat er iemand naar me kijkt! Ik ben al twee weken ziek en heb koorts. De huisarts adviseerde de GGD te bellen en schreef antibiotica voor. Die zeiden tegen me dat alleen de huisarts mag bellen. Dat heeft mijn huisarts nu gedaan en erop ges taan dat ik en mijn dochter getest worden.” Dinsdagmiddag worden twee van de gezinsleden dus getest. Inmiddels is er onrust op basisschool De Bareel in Heemskerk waar vader JeanPaul les heeft gegeven afgelopen week. „Mijn man is nu verzocht eerst maar even thuis te blijven. Er zijn ouders die hun kind al niet naar school brengen uit angst voor besmetting. De school van mijn zoon zegt de uitslag van de test af te wachten voordat ze iets naar buiten bren gen”, vertelt moeder Rosalie. Dat bevestigt Carla Smits van Stichting Tabijn waar De Bareel onder valt. ,,We nemen pas maatregelen als er ontwikkelingen zijn. Eerst de uitslag maar afwachten. Het lijkt mij overdreven om nu al kinderen thuis te houden. Dat neemt niet weg dat we waakzaam zijn, we wassen veel en het RIVM - protocol volgen.” Niet bang Bang zijn ze niet voor het virus, stelt Rosalie. „We gaan 27 maart verhuizen naar Umbrië en zijn hier niet angstiger van geworden. Maar de organisatie in dit land l ijkt niet helemaal op orde bij deze epidemie.” De woordvoerder van GGD Hollands Noorden: „Huisartsen en GGD - en hebben het heel druk. Veel mensen willen getest worden, dan kan het zo zijn dat het langer duurt dan gewenst. Het kan best zijn dat er niet altij d even adequaat wordt gehandeld. Maar over deze individuele casus mogen we niets zeggen.”