ΕΚΔΟΣΗ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ISBN 978-618-00-6227-4 3 “Awesome Blue” unites art with Kalamaria By Chryssa Arapoglou Mayor of Kalamaria It is with great honor and joy that we welcome to Kalamaria the exhibition Awesome Blue, a grand celebration of art and freedom. We welcome 31 artists presenting works of painting, sculpture, photography, digital art, constructions, comics, performance, and multimedia installations. The polyphony of these expressions highlights, in the richest way, the very essence of Awesome Bluea color that symbolizes freedom, the sea, thought, and emotion. The exhibition is hosted in the emblematic space of Remezzo, where the blue of the Thermaic Gulf becomes both inspiration and extension of artistic expression. Kalamaria, the city of the sea, meets the blue of art, reaffirming through it its very own identity. With the curation of Aristotle University of Thessaloniki and Professor Emeritus of the School of Fine Arts, Xenis Sachinis, and under the guidance of Alexandros Dimitriadis an outstanding visual artist who also has the joy of teaching our very own children at the 6th Primary School Awesome Blue adds a new dimension to the course of the No Project project exhibitions. Since 2022, these exhibitions have evolved through collaborations, open calls and the participation of an ever-growing community of creators. They consistently maintain the freshness and quality of artistic exploration, opening pathways for dialogue, expression and inspiration. This year's event is more than a simple presentation of artworks: it is a celebration of color and freedom, an opportunity to highlight our relationship with art but also with the sea that embraces Kalamaria. Through the creations of 31 artists, blue becomes a bridge between artist and viewer, between place and world, between tradition and contemporary creation. As Mayor, I feel proud that our city hosts such a significant event of aesthetic delight and spiritual uplift. Let us, then, enjoy the Awesome Blue that unites us all. , To «Καταπληκτικό Μπλε» ενώνει την τέχνη με την Καλαμαριά Της Χρύσας Αράπογλου Δημάρχου Καλαμαριάς Με ιδιαίτερη τιμή και χαρά καλωσορίζουμε στην Καλαμαριά την έκθεση Awesome Blue, μια μεγάλη γιορτή τέχνης και ελευθερίας. Καλωσορίζουμε 31 καλλιτέχνες με έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας, ψηφιακής τέχνης, κατασκευών, κόμικς, performance και πολυμεσικών εγκαταστάσεων. Η πολυφωνία αυτών των εκφράσεων αναδεικνύει με τον πιο πλούσιο τρόπο την έννοια του «καταπληκτικού μπλε» (Awesome Blue), ενός χρώματος που συμβολίζει ελευθερία, θάλασσα, σκέψη και συναίσθημα. Η έκθεση φιλοξενείται στον εμβληματικό χώρο του Remezzo, εκεί όπου το μπλε του Θερμαϊκού γίνεται έμπνευση και προέκταση της καλλιτεχνικής έκφρασης. Η Καλαμαριά, η πόλη της θάλασσας, συναντά στο μπλε της τέχνης, επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την ίδια της την ταυτότητα. Με την επιμέλεια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του ομότιμου καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών Ξενή Σαχίνη, και με τον Αλέξανδρο Δημητριάδη στο «τιμόνι», έναν εξαιρετικό εικαστικό που έχουμε την χαρά να διδάσκει στα δικά μας παιδιά, τους μαθητές του 6ου Δημοτικού Σχολείου, η Awesome Blue δίνει νέα διάσταση στην πορεία των εκθέσεων της ομάδας No Project project, που από το 2022 εξελίσσονται μέσα από συνεργασίες, ανοιχτές προσκλήσεις και τη συμμετοχή ολοένα και περισσότερων δημιουργών. Οι εκθέσεις αυτές διατηρούν πάντα την ποιότητα και τη φρεσκάδα της καλλιτεχνικής αναζήτησης, ανοίγοντας δρόμους για διάλογο, έκφραση και έμπνευση. Η φετινή διοργάνωση είναι κάτι περισσότερο από μια απλή παρουσίαση έργων: είναι μια γιορτή χρώματος και ελευθερίας, μια ευκαιρία να αναδείξουμε τη σχέση μας με την τέχνη αλλά και με την ίδια τη θάλασσα που αγκαλιάζει την Καλαμαριά. Μέσα από τις δημιουργίες των 31 καλλιτεχνών, το «μπλε» γίνεται γέφυρα ανάμεσα στον καλλιτέχνη και τον θεατή, ανάμεσα στον τόπο και τον κόσμο, ανάμεσα στην παράδοση και τη σύγχρονη δημιουργία. Ως Δήμαρχος αισθάνομαι υπερήφανη που η πόλη μας φιλοξενεί μια τόσο σπουδαία διοργάνωση αισθητικής απόλαυσης και πνευματικής ανάτασης. Ας απολαύσουμε, λοιπόν, το «καταπληκτικό μπλε» που μας ενώνει. Ποιος είναι ο πρώτος αλχημιστής που έδωσε ή μάλλον αποκάλυψε το χρωματικό τους χαρακτήρα στις διάφορες ύλες; Μα το φώς φυσικά. Αφού γεννήθηκε πρώτα το φώς, γεννήθηκαν αμέσως μετά τα σχήματα και τα χρώματα της ύλης. Και στην παλέτα του ζωγράφου πρώτα από όλα τα χρώματα, τα παιδιά του φωτός, γεννήθηκαν πρώτα το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε. Και έτσι δημιουργήθηκε η Κοσμογονία των χρωμάτων. Το χρώμα μου έμαθαν οι δάσκαλοί μου και πρώτος από όλους, ο Βρασίδας Βλαχόπουλος. Αυτός είναι ο άνθρωπος που μου έμαθε ότι στην παλέτα μας έπρεπε να έχουμε το μπλε του κοβαλτίου και το μπλε Ultramαrine. Και έτσι μαζί με το σχέδιο άρχισα να μαθαίνω και το χρώμα. Ξεκίνησα, λοιπόν, να απολαμβάνω και το εικαστικό συντακτικό μέσω της συνθετικής εικαστικής σκέψης. Αυτή είναι η σκέψη που ποτέ όταν προσθέτεις ένα στο ένα, δε μας δίνει το δύο. Ιδού, λοιπόν, το φτερούγισμα της εικαστικής σκέψης, έχοντας ως φτερά της τα χρώματα που γεννήθηκαν, από το μπλε, το κόκκινο και το κίτρινο. Μετά έμαθα το μπλε του caerulium, το μπλε του sevre αλλά και το δηλητήριο των χρωμάτων, το μπλε της Πρωσίας που προέρχεται από το Πρωσικό οξύ και που επιδρά αρνητικά στην καθαρότητα των άλλων χρωμάτων όταν αναμυγνείεται μαζί τους. Οι παλιοί καλλιτέχνες έλεγαν ότι η Φύση είναι εκείνη που περιέχει το ΠΑΝ για τη ζωγραφική. Αυτό μου το επιβεβαίωσε ο ζωγράφος Νίκος Σαχίνης, ο πατέρας μου. Ταξιδεύοντας με ένα καράβι στο Αγαίο για τη Νάξο. Μου είπε το εξής: «αν σε έβλεπα να βάζεις αυτό το δυνατό μπλε στο έργο σου θα σου έλεγα ότι είναι λάθος και δεν υπάρχει, και όμως νάτο μπροστά στα μάτια μας. Λοιπόν υπάρχει, εγώ είχα λάθος». Ξενής Σαχίνης - Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ Who, then, was the first alchemist to revealor rather, to disclose the chromatic soul of matter? It was light, of course. For when light was born, form and color followed in its luminous footsteps. And upon the painter's palette, first among all the hues the children of lightcame red, yellow, and blue. Thus was born the Cosmogony of Color. Color was something my teachers imparted to meand above all, Vrasidas Vlachopoulos. He was the one who taught me that a painter's palette must always hold both cobalt blue and ultramarine. And so, alongside drawing, I began my journey into the mystery of color. I came to savor the syntax of painting through the lens of compositional, visual thought. A kind of thought in which one plus one never simply equals two. This, then, is the fluttering of the artistic mind: its wings are color colors born from red, yellow, and blue. Later, I came to know caeruleum blue, the blue of , and also the poison among pigments: Prussian blue, derived from prussic acid, a hue that taints the purity of all other colors it touches. The old masters used to say: Nature contains all that painting ever needs. And this was confirmed to me by the painter Nikos Sachinis my father as we crossed the Aegean by boat, heading toward Naxos. He told me "If I saw you using that powerful blue in a painting, I'd have said it was wrong that such a color doesn't exist. And yet look! There it is, before our very eyes. So it does exist. I was wrong.” Sèvres , Xenis Sachinis - Professor Emeritus, Aristotle University of Thessaloniki 6 9 Το μπλε είναι κάτι περισσότερο από ένα χρώμα. Είναι σύμβολο, αρχέτυπο, ψυχική διάθεση, άπιαστη υπόσχεση. Συνδέεται με τον ουρανό και τη θάλασσα, το άπειρο και το άυλο · φέρει μέσα του την ψυχρότητα της απόστασης και την ένταση της επιθυμίας. Είναι το χρώμα του στοχασμού, της μελαγχολίας, της πνευματικότητας. Η ιστορία της τέχνης είναι διαποτισμένη με μπλε. Από τη βαθιά, εσωτερική "Μπλε Περίοδο" του Πάμπλο Πικάσο όπου η μοναξιά, η φτώχεια και η απώλεια αποδόθηκαν με ένα φάσμα γαλαζοπράσινων σκιών μέχρι τη ριζοσπαστική μονοχρωμία του Yves Klein, που οραματίστηκε το «άυλο» μέσα από την καθαρότητα του International Klein Blue (IKB), το μπλε λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στην εμπειρία και το όνειρο. Στην πρωτοπορία του γερμανικού εξπρεσιονισμού, ο "Μπλε Καβαλάρης" το καλλιτεχνικό κίνημα που ίδρυσαν ο Kandinsky και ο Marc χρησιμοποίησε το μπλε σαν πνευματικό όχημα, φορέα εσωτερικών αληθειών και υπερβατικών κόσμων. Για τον Kandinsky, το μπλε ήταν το πιο πνευματικό από όλα τα χρώματα· όσο πιο σκούρο, τόσο πιο πολύ εμβάθυνε στην ψυχή. Το μπλε έχει χρησιμοποιηθεί από αμέτρητους καλλιτέχνες ανά τους αιώνες, λειτούργησε άλλοτε ως υπόβαθρο σιωπής και άλλοτε ως φωνή ενδοσκόπησης. Από τα βυζαντινά ψηφιδωτά και τους ιπποτικούς μανδύες μέχρι τα βαθιά μπλε χρώματα του Mirσ ή τη ρομαντική έκρηξη του Derek Jarman στην ταινία “Blue”(1993), το χρώμα αυτό διαρκώς μεταμορφώνεται, παραμένοντας πάντα ίδιο: ουσία και ατμόσφαιρα μαζί. Στην παρούσα έκθεση, το μπλε νοηματικά αποτελεί αφετηρία και προορισμό για τις δημιουργίες όλων των καλλιτεχνών. Το Cobalt Blue, με τη σταθερότητα και τη διαύγειά του, κυριάρχησε στην παλέτα των ζωγράφων, αγαπημένο εργαλείο του φωτός και του βλέμματος. Το χρώμα αυτό με τα εκατομμύρια διαβαθμίσεις του, άλλοτε ως ψίθυρος και άλλοτε ως ουρλιαχτό, μεταρσιώνεται σε ουρανούς που μοιάζουν να αιωρούνται ανάμεσα στη Γη και στο άπειρο. Η υλική του προέλευση είναι εξίσου ποιητική με τη χρήση του. Το Lapis Lazuli, το πολύτιμο ορυκτό από το οποίο παραγόταν το ιστορικό Ultramarine, ταξίδευε από το Αφγανιστάν για να δώσει στους Αναγεννησιακούς ζωγράφους το πιο ακριβό και αγνό μπλε. Ένα μπλε που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθούν παρθενικές μορφές, ουρανοί και αιώνια βλέμματα. Σε σύγχρονα έργα, σχεδόν μεταφυσικό, αποτυπώνεται ως αίσθηση ανάτασης, φωτός και ελπίδας. Το Cobalt Blue, πιο ψυχρό και σταθερό χρώμα, έδωσε νέο δυναμισμό στην παλέτα του 19ου και 20ού αιώνα, αγαπημένο των Ιμπρεσιονιστών και των Μοντερνιστών, καθώς προσέφερε φωτεινότητα χωρίς να χάνει σε βάθος. Στην έκθεση αυτή το μπλε, λειτουργεί ως νήμα που συνδέει μορφές και ιδέες, τεχνικές και διαθέσεις. Είναι ο «ήσυχος χώρος» του βλέμματος, το σημείο όπου η απλότητα συναντά το βάθος. Γιατί το μπλε δεν περιγράφεται· το μπλε βιώνεται, όπως στον ουρανό του προαναγεννησιακού Giotto, στις μορφές του μοντερνιστή Πικάσο, τα ιμπρεσιονιστικά και εξπρεσιονιστικά όνειρα του Kandinsky και του Mirσ. Το μπλε δεν είναι απλώς χρώμα· είναι εμπειρία. Είναι ουρανός, ανάταση, μυστήριο, στοχασμός. Αλέξανδρος Δημητριάδης - ικαστικός & κπαιδευτικός (Διοργανωτής και Επιμελητής της έκθεσης) E E Blue is more than just a color. It is a symbol, an archetype, a state of mind, an elusive promise. It is bound to the sky and the sea, the infinite and the intangible; it carries within it the coolness of distance and the intensity of desire. It is the color of contemplation, melancholy, and spirituality. The history of art is steeped in blue. From Pablo Picasso's deep, introspective “Blue Period” where loneliness, poverty, and loss were rendered through a spectrum of bluish-green shadows to Yves Klein's radical monochromes, who envisioned the “immaterial” through the purity of International Klein Blue (IKB), blue becomes a bridge between experience and dream. At the forefront of German Expressionism, Der Blaue Reiter the artistic movement founded by Kandinsky and Marc used blue as a spiritual vehicle, a bearer of inner truths and transcendent worlds. For Kandinsky, blue was the most spiritual of all colors; the darker it grew, the deeper it delved into the soul. Blue has been used by countless artists through the centuries, serving sometimes as a background of silence, other times as a voice of introspection. From Byzantine mosaics and chivalric cloaks to the deep blues of Mirσ or the romantic outburst of Derek Jarman's film Blue, this color constantly transforms, yet remains unchanged: both substance and atmosphere. In this exhibition, blue is both a starting point and a destination for each artist's creation. Cobalt Blue, with its clarity and stability, dominates the painters' palette a beloved tool of light and gaze. This color, with its millions of gradations, sometimes a whisper and sometimes a scream, transfigures into skies that seem to float between Earth and the infinite. Its material origin is as poetic as its use. Lapis Lazuli the precious mineral from which the historic Ultramarine was made journeyed from Afghanistan to provide Renaissance painters with the most expensive and purest blue. A blue reserved for virginal figures, celestial skies, and eternal gazes. In contemporary works, it becomes almost metaphysical, conveying a sensation of elevation, light, and hope. Cobalt Blue, a cooler and more stable hue, brought new vitality to the palettes of the 19th and 20th centuries beloved by Impressionists and Modernists alike, offering brilliance without losing depth. In this exhibition, blue acts as a thread connecting forms and ideas, techniques and temperaments. It is the "quiet space" of the gaze the point where simplicity meets depth. Because blue cannot be described; blue must be experienced like in the skies of pre-Renaissance Giotto, in the figures of modernist Picasso, and in the impressionist and expressionist dreams of Kandinsky and Mirσ. Blue is not merely a color. It is an experience. It is sky, uplift, mystery, reflection. Alexandros Dimitriadis - Visual Artist & Educator (Organazer & Curator of the exhibition) 11 Blue From the ancient Indigo and Egyptian blue to the more recent (2009) YInMn Blue / Oregon Blue, the color blue has walked hand in hand with the evolution of civilization. As both a material of art and everyday activity, it does not exist in pure form in nature but must each time be discovered and synthesized. A subject of trade, it carries social, psychological, and political symbolism, becomes the focus of research and interpretation, dyes clothes and flags, ideologies and patriotisms.It lends emotional undertones to music (blues, blue notes), to films (Blue Velvet, Blue Movie, I Am Curious Blue), it consents to poetic observations (“My God, how much blue you waste so we can't see you”), and it gives meaning to books (Deep Blue Almost Black), among others. It becomes flexible in its shades (Prussian blue, cobalt blue, cerulean blue, ultramarine, Maya blue, denim, blue black, royal, petrol blue, turquoise blue...) to meet every need. It rests on walls, surrounds our lives from sea and sky, clashes fiercely or coexists harmoniously with its chromatic adversaries present or absent, it always claims a place. A tool for artists, who are called to explore every corner of its multifaceted existence. Thanos Karonis visual artist Το μπλε Από τα αρχαιότατα Indigo και Egyptian blue μέχρι το τωρινό (2009) YInMn Blue/ Oregonblue το μπλε χρώμα συνοδοιπορεί την εξέλιξη του πολιτισμού. Υλικό τέχνης αλλά και καθημερινής δραστηριότητας, δεν υπάρχει αυτούσιο στη φύση αλλά πρέπει κάθε φορά να ανακαλυφθεί και να παρασκευαστεί. Αντικείμενο εμπορίου επωμίζεται κοινωνικούς, ψυχολογικούς και πολιτικούς συμβολισμούς, γίνεται θέμα έρευνας και ερμηνείας, βάφει ρούχα και σημαίες, ιδεολογίες και πατριωτισμούς. Δίνει συναισθηματικές αποχρώσεις σε μουσικές (blues, bluenotes), σε ταινίες («BlueVelvet», «Μπλε ταινία», «Είμαι περίεργη μπλε»), συναινεί σε ποιητικές διαπιστώσεις («Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε»), νοηματοδοτεί βιβλία («Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο») κ.α. Γίνεται ευέλικτο σε αποχρώσεις (Prussianblue, cobaltblue, ceruleanblue, ultramarine, Mayablue, denim, blueblack, royal, petrolblue, turquoise Blue... , για να καλύψει κάθε ανάγκη. Κάθεται στους τοίχους, τριγυρίζει τη ζωή μας από θάλασσα και ουρανό, κοντράρεται σκληρά ή συνυπάρχει αρμονικά με τους χρωματικούς του αντιπάλους, παρόν ή απόν διεκδικεί πάντα μια θέση. Ένα εργαλείο για τους καλλιτέχνες που καλούνται να αξιοποιήσουν κάθε γωνιά της πολύμορφης ύπαρξής του. Θάνος Καρώνης - εικαστικός ) 14