Każda organizacja ma przez siebie ustanowione cele, które musi osiągnąć. Ich trwałość i efektywność zależy w więkoszości od zarządzania firmą oraz podlegających jej pracowników. Dlatego praca menadżer lub kierownika jest tak ważna. Ich głó wnymi celami jest wyznaczenie celów oraz przyporządkowanie zadań pracownikom, stymulowanie rozwoju i wykorzystywanie w pełni potencjału pracowników oraz ogólne koordynowanie zespołem. W ten sposób wytwrzyły się trzy główne style kierowania pracą grupy: aut okratyczny, demokratyczny oraz liberalny. Styl autokratyczny - Kierownik przyjmuje postawę surową i wymagającą w stosunku do pracowników, gdyż uważa się, że ma to pomoc w budowaniu poczucia obowiązku i odpowiedzialności. Główne elementy składające się na t en styl jest: - częstsze stosowanie kar niż nagród i pochwał - odgórne i bezdyskujne dyktowanie celów oraz środków jakich należy dokonać - podział pracy pracownikom wedle własnego uznania - ciągłe kontrole oraz ocenianie pracy Autokratyczny cel prowadzi do s zybkiego podwyższenie efektywności pracy z powodu presji, lecz po dłuższym czasie jakość jej spada. Pracownicy bywają wtedy mniej zaangażowani i mobilują się tylko w obecności kierownika. Również zadowolenie z pracy jest bardzo małe dlatego stosowany jest tylko w skrajnych przypadkach oraz wśród niewykwalifikowanych pracowników. Styl demokratyczny - kierownik określa jedynie cel działania, który jest wspólny dla jego pracowników. Podwładni mają prawo podejmować własne decyzje pod warunkiem, że wykonają z gó ry określony cel. Zakładane jest, że pracownik taki poświęci swoje umiejętności i chęci jeżeli cel uzna za własny. Rola kierownika opiera sie głównie do: - udziały w pracy grupy - wysłuchiwania propozycji pracowników oraz wyrażaniu własnych opinii - obiektywn e podejście do pracownika i oceny jego pracy - pracownicy sami przydzielają pracę między sobą - podejmowanie decyzji w pełnym zespole W demokratycznym stylu kierowania zadowolenie z pracy jest bardzo wysokie co skutkuje w jej jakości. Wspólne działania moty wują do udziału, lecz efektywność może być niestety mniejsza niż w autokratycznym stylu kierowania. Taki styl jest stosowany wśród wysoko wykwalifikowanych pracowników co pozwala im w pełni spełnić się na indywidualny i niezależny sposób bez potrzeby nadmi ernej kontroli. Liberalny styl kierowania pozostawia pełną swobodę w wyborze celów zawodowych oraz realizacji ich. Menadżer: - nie ocenia i nie komentuje pracy zespołu - nie uczestniczy w pracy podwładnych - pozostawia pełną swobodę swoim pracownikom Taki st yl kierowania skutkuje niską efektywnością jak i jakością. Zespołowi brakuje przywódcy i kształtują swoją własną nieformalną strukturę w grupie, która buduje problemy. Przez taką kolej rzeczy zadowolenie jest bardzo niskie. Wśród wspołczesnych stylów kier owania wyodrębniają się jeszcze inne style zarządzania zespołem na podstawie demokratycznego jak np. opracowana przez Blake'a i Mouton siatka stylów kierowania. Idealny balans wśród tej siatki jest jak najwyższa wartość x i y. St yl zintegrowany osiąga taką wartość i uważam go za idealny, lecz pracownicy muszą spełniać pewne warunki. Przychodząc do pracy muszą chcieć i przede wszystkim potrafić. Zachęca ich stosownie do możliwości i buduje satysfakcję z wykonanych zadań. Kierownik chce, aby każdy brał udział w procesie planowania zadań i sam w nim bierze udziała. Zajmuje pozycję członka zespołu i pracuje wśród nich motywując do makismum możliwości. Praca oceniania jest obiektywnie, zespołowo i regularnie kontrolowana. Jedynym minuse m jest znaczna autonomia wsród pracowników, gdzie nie poradzą sobie pracownicy, którzy nie potrafią pracować samodzielnie w pocie czoła.