ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 1 ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 2 ଭାଗ ( ଆରମ୍ଭ ) ସ ାହିନି ସ ାର ପିଲାସେଳ ାଥି , ଆସ ୋନ୍ଧେୀ କମ୍ ଆଉ ଭଉଣୀ ସେଶୀ ସନକର ୁ । ଆ ଭିତସର ଏସତ ାନତା ସେ କସଲଜ୍ ଦିନ ଗୁଡାକ ସର ପ୍ତ ାହ ର େୁ ୋର ଆସ ାନ ରଙ୍ଗ ର ସେସ୍ ପିନ୍ଧି ଆ ି ଥି ଲୁ , େିନା କଥାୋର୍ତ୍ତା ସର େି ସ ସ ା ପ ନ୍ଦ ର ଚୁଡି ଆଣିଦଉଥିଲା ଆଉ ୁ ତା ପ ନ୍ଦ ର ରିେନ୍ । କସଲଜ୍ ପସର ତିନି େର୍ତ ସେଳକୁ ୁ ଭ ୁ େସନଶ୍ୱ ରସର ସ ା ଉପନୟା ଛାପିୋକୁ ପେିି ଶତ ସ ାଜୁଥି ୋ ସେସଳ , ସ ା ଘର ାଲିକଙ୍କ ଡାକୋକ୍ସ ପା ର ୁ ହାପାତ୍ର ଅଙ୍କଲ୍ କହିସଲ , " ଅ ୃ ତା , ତ ର ଚିଠି ଆ ି ଛି , ଫ୍ର ମ୍ - ସ ାହିନି ପଟ୍ଟନାୟକ " । ୁ ଆଶ୍ଚେତୟ ଆଉ ଆନନ୍ଦ ସର କିଛି ନଭାେି ସଦୌଡି ଗଲି େଗିଚା ପା କୁ । ଚିଠି ସ ାଲି ପଢିୋ ର ୁ ଜଣାପଡିଲା େିୋହ ନି ନ୍ତ୍ର ଣ ପତ୍ର । ତସର ହପାଠୀ ାନଙ୍କ ୁ ସୋହୂ ସେଶ ସର ଭାେିସଦସଲ ଅେିୋହିତା ତର ୁ ଣୀେନ୍ଧ ୁ ାସନ ଈର୍ତା ସର ଜଳିୋନ୍ତି । େୁ କା ଛାଡି ଆ ଚିରଞ୍ଜିେି ମ୍ପ କତ ସର ୁ ଠାଏ ନାଲି ରଙ୍ଗ ସୋଳିୋକୁ ଚାଲିଗଲି ସ ାହିନୀ ଘରକୁ । ଆ ଗା ଠାର ୁ ଟିସକ ଅନୁନ୍ନ ତ ଆଉ ଅଳ୍ପ େିକଶିତ ତାଙ୍କ ଗା ନ୍ଦ ାରକଣ । ଅନୁକୂଳ ର ୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଙ୍ଗ ନ ସ ସହନ୍ଦି ପେତୟନ୍ତ ସ ା ଅତିପ୍ରିୟ ୋନ୍ଧେୀ ସ ାସତ ଏକାକୀ ୟ ସର ୋର ଵ ାର ତା ଭାେି ବ ା ୀ େିର୍ୟ ସର କହି ତା ଭାେନା ୁ ଦ୍ର ସର ସଛାଟିଆ ଡଙ୍ଗା ଉପସର ସତ େୁସଲଇଚାଲିଥି ଲା । ସପ୍ର ର ୁ କା ନା କି କା ନା ର ୁ ସପ୍ର ଏକଥା ର ସକୌଣ ି ସ୍ପ ସଟାକ୍ତି ି ଳୁନଥାଏ । କସଲଜ ସେସଳ ଲୁସଚଇ କି କିଣିଥିୋ ସେୌନ କାହାଣୀ ର ୁ ପା ାପାଖି େୁ ଚିତ୍ର ଗୁଡାକୁ ସ ାହିନୀ ସ ା ଆଗସର େ ାଣୁ ଥାଏ । - " ଅ ୃ ତା , ଭାେିଲୁ େଦି ସ ଏ େୁ ସପାଜ୍ ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 3 େିର୍ୟସର ଜାଣିନଥିସେ , ତାସହସଲ ତ ଧୁ ଚନ୍ଦ୍ରିକା ଟା ପୁରା ଟା ପଡିେିେ । " ୁ ହ େୁସଲଇ ଆଣି ପୁଣି ଆତୁର ସହଇ କହିଲା , - " ୁ ତାଙ୍କ ୁ ଶିସ ଇ ସଦେି , ହ ଠିକ୍ ହେ । " ୁ ଅଳ୍ପ ଇର୍ତା ି ଶା ହ ସର ପଚାରିଲି , " ସତସେ ସ େଦି ତସତ କଳଙ୍କିନି ସୋଲି କୁହନ୍ତ ି , କଣ ସହେ ଭାେିଛୁ ? " ହଠାତ ୂ େତୟାସ୍ତ ସର ଝାଉଳି ପଡିଲା ୂ େତୟ ୁ ୀ ପରି ସ ାହିନୀ ଭାଙ୍ଗି ପଡିଲା - " ତାସହସଲ କଣ କରିେି , ତୁ କହ " । ୁ ହ ି ହ ି ତା ୁ ହ କୁ ଚାହିଁ କହିଲି , " ପୁର ୁ ର୍ କା ନା କୁ ଚିହ୍ନିୋସର ଦୁଇ ତିନି େର୍ତ ଅଧିକ ୟ ପାଏ , ସତଣୁ ସ ସକ ି ତି ନଜାଣିଥିସେ ସୋଲି ତୁ ଭାେୁଛୁ । ଆ ଜୁନିଅର ସରାହନ ଟା ଏସତ ପାରିୋର ସୋଲି ଆସ ତ ଜାଣିନଥିସଲ , କିନ୍ତୁ ସ ତ ପୁଣି କସଲଜ୍ ୟସର ି ନାକ୍ଷୀ କୁ ଗଭତେତୀ କରିସଦଇଥିଲା । ତୁ ଚିନ୍ତା କରନା , େୁ ଠିକ୍ ସହେ । ସତା େର କା ସଦେ ଙ୍କ ପରି ସତା ନ କଥା ନିଶ୍ଚୟ େୁଝିପାରିସେ । " ଏତକ କଥା ପସର ସ ଟିସକ ଶାନ୍ତ ସହଲା , ୋହାଘର ୟ େି ପାସ ଇ ଆ ି ଲା । ହ ୁ ି ସର ୀର ଭାଇ ଆଉ ସ ାହିନୀ ୋହା ସହଇ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଚାଲି ଗସଲ । - ୟ ସରାତ ସର ୟାଭିତସର ଚାରିେର୍ତ ଚାଲିଗଲା , ୁ ଜସଣ କଏଦୀ ଙ୍କ ଆତ୍ମଜୀେନୀ ସଲଖିୋସର ତାଙ୍କ ହସୋଗ କର ୁ ଥି ଲି । ସଚୌଦ୍ଵାର ସଜଲ୍ କୁ ା କୁ ଦୁଇଥର ଜିୋଟା ଏକପ୍ରକାର ଅଭୟା ସର ପଡିୋଇଥିଲା । ସ ଦିନ ସଜଲ୍ ଭିତସର ଅଗ୍ନି ନିେତପକ େନ୍ତ୍ର େୁ ଜଡା ସହଇ ଥୁଆ ସହଇ ଥାଆନ୍ତି । ୁ କାେତୟରତ ଅେସ୍ଥା ସର ସ ଇଠି େ ି କଏଦୀ ଙ୍କ ରାଜସନୈତିକ ପତନ ରହ ୟ ଅନୁଧ୍ୟ ାନ କର ୁ ଥାଏ । ଆଖି େୁଲଉ େୁଲଉ େଗିଚା ପା ଜସଣ ହିଳା କଏଦୀଙ୍କ ଆଖି ସର ସ ା ଆଖି ପଡିଗଲା । କାଇକି ସକଜାଣି ସ ଆଖି ଦୁଇଟା ଭାରି ଆପଣାର ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 4 ସନସହଲା । ସତ ସେ ି ତି କାହିଁ ସକସତ ା ର ୁ କାହାକୁ ଅସପକ୍ଷା କରି କରି ସକାଇଲା ପରି କଳା ପଡିୋଇଥିଲା । ୁ ଧି ସର ଧୀସର ତାଙ୍କ ନିକଟ ତର ସହୋ ପସର ନିଜ ଆଖି କୁ େିଶ୍ୱା କରି ପାରିଲିନି । ହଲଚଲ୍ ସ୍ତ ି କ ସର ନିଜକୁ ସ୍ଥ ି ର କରିୋକୁ ସଚଟା କଲି । କାଳ ର କରାଳତା ଏସତ ନିଷ୍ଠ ୁ ର ସୋଲି ସୋସଧ ସ ଦିନ ହୃଦୟଙ୍ଗ କରିପାରିଲା ଭଳି ସନ ହୁଏ । ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ଝଡି ପଡିୋ ପସର ଭଗୋନଙ୍କ ୁ ଚାହିଁ ପ୍ର ଶନୋଚୀ ୁ ହସର ସଶର୍ ନିଶବା ତୟାଗ କଲା ଭଳି ୁ ନିଜିେ ପ୍ର ାୟ ଅେସ୍ଥା ସର ପ୍ର ଶନ କର ୁ କର ୁ ସ କହିସଲ , " ଅ ୃ ତା ........ " ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 5 ଭାଗ (ୋଲି) ପାଲିଙ୍କି ର ୁ ଓସେଇ ସଗାଲାପ ଚମ୍ପା ାଳତୀ ଆଦି ଫୁଲ ସର ଜା ସହଇଥିୋ େିରାଟ କକ୍ଷ ସର ୁ ନିଜିେ କିଙ୍କର ପରି େ ି ରହିଥାଏ। ସେସତ କା ନା ସର ପରିପୂର୍ଣ୍ ତ ଥି ସଲ େି ନୂଆ ଘର , ନୂଆ ସଲାକଙ୍କ ଭିତସର ୁ ସେ ମ୍ପ ୂ ଣତ ଏକା ଏକଥା ସତ େିଚଳିତ କରିଚାଲିଥାଏ। ି ନୁ,ପ୍ର ୀତି,ସଲାପିତା ଏ ାସନ େି ତ ୋହା ସହଇ ନିଜ ଶାଶୁଘସର ରହିଥିସଲ। ୁ ତ ସେଣୀସର ତାଙ୍କ ଠାର ୁ ସେଶ୍ ଉପସର ରହିଆ ି ଛି, ସତଣୁ ଏ ପରିସ୍ଥିତି ସର େି ୁ ପଛକୁ ଘୁଞ୍ଚ ି େି ସକ ି ତି। ଏକଥା ସତ ଦମ୍ଭ ସଦଉଥାଏ। ଝିସର ଝିସର ସୋଉ କହିଥିୋ କଥା ଗୁଡାକ କାନ ସର ାଲି ସଠା ସଠା ସହଇ ୋଜୁଥାଏ। ଏ ି ତି ସକସତ କଣ ଭାେନା ଭିସତସର ଡର ଆଉ ଦମ୍ଭ ର େୁଦ୍ଧ ସଶର୍ ସହୋକୁ ଆଉ ସକସତ ୟ ୋକିଥିଲା ଜାସଣନା, କିନ୍ତୁ ୁ ସେ ସତଲୁଣି ସପାକ କୁ ସଦଖି ଡସରନା ତା ସତ ସ ଦିନ େୁଦ୍ଧ ସର ଦମ୍ଭ ର େିଜୟ ଧ୍ଵ ଜା କୁ ସଦଖିୋସର ଦୂରେୀକ୍ଷ ଣ ଭଳି ାହାେୟ କର ୁ ଥାଏ। ଧି ସର ଧି ସର ନ ହାଲକା ସହୋ ସେଳକୁ ସୋସଝ ଂପକତ ର ନାଡ ସ ା ଉପସର ଗୁସଡଇ ସହୋ କୁ ାଡି ଆ ି ସଲ। ସନ ରଖି ୋକୁ ଚାହିଁସଲ େି ୋର ଵ ାର ଝାପ ା ସହଇୋଉଥାନ୍ତି ସ ଇ ନା ଗୁଡାକ। ୋହି ତାହି ଭାେସର ତିନି ଦିନ ଗଲା। ଅସନକ ତ୍କ ାର, ମ୍ମ ାନ, ଉପହାର ଆକାର ସର ି ଳିଥିୋ ଈର୍ତା,ଘୃଣା ଆଉ ଅଟ୍ଟହା ୟ ର ଗର୍ତ୍ତ ଭିତର ୁ ନିଜକୁ କାଢି ଆଣି ଶାନ୍ତି ସର ସଶାଇପଡିୋ ଆଶାସର ସଗାଲାପ େିଞ୍ଚା ଶୁଦ୍ଧ ତୁଳା ଗଦି ସର ନିଜକୁ ଲ ଵ ା ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 6 କରିୋ ର ସକଇଟା ୂ ହୁର୍ତ୍ ତ ୋଇନି ସନ ପଡିଗଲା ସେ ଆଜି ସ ାର ୋ ର ରାତି। ଆଖି ଆଉ ୁ ଦି ସହଇ ରହିୋକୁ ରାଜି ସହଲାନି। ପ୍ର ାକ୍ ଅଭିଜ୍ଞ ଶରୀର ଟା କିସଶାରୀ ଜୀେନ ସର ପଢା ୁ ଣା ପ୍ର ଥ ଚତୁଥତୀ କାହାଣୀ େୁ କୁ ସନପକାଇ ଝାସଳଇୋକୁ ଆରମ୍ଭ କଲା । ୟାଭିତସର ି ର୍ ଆ ି ସକସତସେସଳ େିଛଣା ନିକଟେର୍ତ୍ତୀ ସହାଇ ାରିଥିସଲ ସତ ଜଣା ପଡିନି। ୁ ସଦଖିୋ ାସତ୍ର ଓଢଣା ଟାଣି ଉଠି େ ି ଲି। କିଛି ଭାେିଚିନ୍ତି ପ୍ର ଶନ କରିୋ ଆଗର ୁ ସ ପଟୁ ଉର୍ତ୍ର ଆ ି ଲା – “ ସ ା ୋପା ଙ୍କ ୁ ନା କରିୋକୁ ସ ାର ଶକ୍ତି ନାହିଁ, ସତଣୁ ୁ ସତାସତ ୋହା ସହଇଛି। ନସଚତ୍ ସତା ଭଳି ଝିଅ କୁ ୁ ୋହାସହୋ ଟା ସ୍ଵ ାଭାେିକ କଥା ନୁହ। “ । ଦ ଗନ୍ଧ ସର ସ ସତସେଳକୁ ଘରଟା ଅ ହୟ ଲାଗୁଥାଏ। ଏକଥା ଶୁଣିୋ ପସର ୀତା ଙ୍କ ଭଳି ସ ା ପାଇ େ ୁ ଧା ଫାଟିଗଲା ସୋଲି ୁ ଭାେିୋ ଆରମ୍ଭ କର ୁ ଥାଏ,ପୁଣି ନିଶାସର େନ୍ଧା ସହଇଥିୋ ଫୁଲ ାଳ ର ୁ ଦି ଚାରିଟା ସଗଣ୍ଡ ୁ ି ଆ ି ଲା – “ଏ େୁ କୁ ଆପସଣଇୋ ସେସତ ଜଲଦୀ ଶିଖି େିେୁ, ସ ସତ ଭଲ। ସ ା କଥା ୁ କହିସଦଲି। ଏସେ ୟ ସମ୍ଭାଗ ର । ସ େୁ ଗହଣା ଆଉ ଶାଢୀ ସ ାଲି ଟ ଉପରକୁ ଶୀଘ୍ର ଆସ୍। “ ୁ ୁ ଣ୍ଟ ପରି େ ି ରହିଲି । ସକସତ ସ ସକଣ୍ଡ ପସର ସ ା ସକଶ କୁ େଳ ପ୍ର ସୟାଗ କରି ୀର ସତ େିଛଣା ସର ସଠଲି ସଦଲା। ୁ େିଶବା ଅେିଶବା ଆଉ ତ ି ଛ ଭିତସର ଦୁୟତ ସ ଳୁଥାଏ। କିଏ ଜିତିେ ଜାସଣନା । ସ ା ନସର ସ ସ ଳ ଚାଲିୋ ସଙ୍ଗ ସଙ୍ଗ ତସର ସକହି ଜସଣ ସ ାର ଚେିସ୍ େର୍ତ ର ାଇତା ଏକ ାତ୍ର ମ୍ପ ର୍ତ୍ ି ହ ୋଘ ୋଜାରି ସ ଳୁଥାଏ। ସଗାଟି ସଗାଟି କରି ତ ଆଉ େିଶ୍ୱା ର ସଛଳି କୁ ୋଘ ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 7 କ୍ଷ ତାକ୍ତ କରି ାରିଚାଲିଥାଏ। ୁ ସରାକିୋକୁ ସଚଟା କରିନି। ପ୍ର ତିୋଦ କସଲ ୁ ସେ କଳଙ୍କିନି ସହଇେିେି , ାଜ ସ ା ପରିୋର କୁ ପ୍ର ତୟା ୟାନ କରିେ ଏକଥା ସତ ଶାନ୍ତ ରହିୋକୁ ୋଧ୍ୟ କଲା। ାତ ଆଠ ି ନିଟ୍ ପେତୟନ୍ତ ୁ ଅଦ୍ଧତନଗ୍ନ ସହଇ ାଂ ପିଣ୍ଡ ୁ ଳା ଭଳି ଅତୀତ ଆଉ ଭେିର୍ୟତ ସର ହଜିୋଇଥିଲି। େର୍ତ୍ତ ାନ ସର ସ ା ଶରୀର ସେ ଲହୁ ଲୁହାଣ ସହାଇପଡିଛି ୁ େିଶବା କରିୋକୁ ାହା ଜୁସଟଇ ପାରିଲିନି। ସ ଉଠି ଚାଲିଗଲା , କୋଟ ସ ଲା ଥାଏ, ୁ କ୍ଷ ତାକ୍ତ ସଦହସର କୋଟ େନ୍ଦ କରି ସଦୌଡି ଚାଲି ଆ ି ଲି େିଛଣା ପା କୁ। ପଙ୍ଖା କୁ ଚାହିଁ,ସକଇ ଦିନ ତସଳ ସୋଉ କହିଥିୋ ପଦିଏ କଥା କୁ ୋର ଵ ାର ଭିଜୁଆଲ ଭଳି ସଦ ୁ ଥାଏ “ନାରୀ କୁଆସଡ ଶରୀର ସଲାଭ ସଦସ ଇ ପୁର ୁ ର୍ କୁ ଅକ୍ତିଆର କରିପାସର।“ ସୋଉ ଟା ସେ ଇଂସରଜ େୁଗସର ରହିୋଇଛି ାଲି ଏଇ ଟିକକ କଥା ତ ସୋଲି ଭଗୋନ୍ ପ୍ର ାଣ କରିୋକୁ ୋଇ ଏସତ େଡ ଉଦାହରଣ ସଦଇପାରନ୍ତି ? “ପୁଣି ସନ ପସଡ ସତା କଥା, “ – ୃ ଦୁହା ୟ ସର କାଣିଚାଏ ଦୁୁଃ କୁ ନିଶବା ସର ଫିଙ୍ଗିସଦଲା ଭଳି ଲାଗିଲା। କାହିଁ କା ସଦେ ଆଉ କାହିଁ େ ସଦେ !!! ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 8 ଭାଗ ( କାଗଜ ) ସଜଲ୍ ର କାନ୍ଥ ଗୁଡାକ ଠାର ୁ ସ ାହିନୀ ନର ସକାହ େୁ କାହିଁ ସକସତ ଗୁଣା ସର ଭାରି ସନସହଲା। ପୁରା ପ୍ର ଶନ ପଚାରିୋକୁ ସ ାର ା ଥତୟ ହଜିେିୋକୁ ୋର ଵ ାର ସଚଟା କର ୁ ଥାଏ। ଶତ ପ୍ର ସଚଟା ପସର ନିରେିଛିନ୍ନ ନିରେତା କୁ ଭାଙ୍ଗି ୁ ପ୍ର ଶନ କଲି, - “ ତା ସୋଲି ତୁ ଏଠି ଏ ି ତି? “ “ ଜୀେନ ୁ ଦ୍ର କୁ ପାର ସହୋ ପାଇ େୁଡିୋଉଥି ୋ ଣିର୍ ତ କୁଟା ଖି ଅ କୁ ାହାରା ସୋଲି ଭାସେ । ଅଂଶୁ କୁଟା ନୁହ, ସ୍ଵ ତନ୍ତ୍ର ସେ ରକାରୀ େୁଡାଜାହାଜ ାଜି ସତ ପୁନଜତୀେନ ସଦୋକୁ ସକସଡ ରଧା ସର ଭ ି ଆ ି ଥି ଲା। ଏକ ାତ୍ର ଶାନ୍ତି ର ପ୍ର ତି ୂ ର୍ତ୍ ି ୋହାକୁ ସ ା ଅଶାନ୍ତ ୟ ଜିେନର ଆଶୀେତାଦ ସୋଲି ଆଜୀେନ ପୂଜାରିଣି ାଜି ପୁଜା କରିୋକୁ ୁ ନସ୍ଥିର କରି ାରିଥିଲି। ଏସତ ଦୃଢ ସ୍ଥ ି ରତା ର ୁ ମ୍ପ ୂ ଣତ ଅସ୍ଥିରତା କୁ ୁ ାନିସନଇ ପାସରନା।ତୁ ସନ ସନ ଭାେୁଛୁ ନା ଅଂଶୁ କିଏ? “ ଅଂଶୁ ନା ଟା ସ ାହିନୀ ର ଅନ୍ଧକାରଛନ୍ନ ୁ ହ ସର ଜୁଳୁଜୁଳିଆ ସପାକ ପରି କିଞ୍ଚିତ ଆସଲାକ ଛିଞ୍ଚାଡି ସଦଲା। ୂ େତୟାସ୍ତ ପସର ଢାଙ୍କି ସହଇପଡିଥିୋ ପୃଥିେୀ ଚସନ୍ଦ୍ରାଦୟ ସର ସେଶ୍ ପ୍ର ନ୍ନ ଦିଶିୋ ଭଳି ସ ଆସ୍ଵସ୍ଥ ସନକଲା। ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 9 “ ଅଂଶୁ ହଉଛି ସ ଶୀତଳ ଛାଇ ସୋଉଠି ସ ା ଭଳି ସେସକୌଣ ି ଦିଗହରା ୋସଟାଇ ଘଣ୍ଟାଏ ନୁହ ାରା ଜୀଵନ ସ ାଇେିୋକୁ ସଲାଭ କରନ୍ତି। ୁ କ୍ତ ି ୋେୁଙ୍କ ର ସଗାଟିଏ ସୋଲି ପୁଅ , ସରସଭନ ା କସଲଜ୍ ସର େିଜ୍ଞାନ େିଭାଗ ଟପ୍ପର, ଏସେ ନୁଆ ନୂଆ ଗଣିତ ଅନ ତ ସନଇ ପଞ୍ଚାୟତ କସଲଜ୍ ସର ପଢୁଛି।ଜ ା ଉସଣଇଶ ଚାଲୁଥି େ ତାକୁ। ଆ ଗଳି ୋହାସର ତାଙ୍କର ସତଜରାତି ସଦାକାନ। ସ ଇ ପ୍ର ତିଦିନ ର ୁ ଥି ୋ ସଜଲ୍ ଦୃଶ ଘର ଠାର ୁ ଦି େୁନ୍ଦ ା ସ ାଲା ନିଶବା ପିଇୋକୁ ି ସଳ , ସତଜରାତି ସଦାକାନ ର ୁ ଘର ପେତୟନ୍ତ ଥି ୋ ଶସହ ଅଠାେନ ି ଟର ରାସ୍ତାସର। ସ ଥର ଋତୁରାେ େନ୍ତ୍ରଣା ସର ୁ ଛଟପଟ ହଉଥାଏ , ଘସର ଆଉ େୟେହାର ସୋଗୟ କନା କି ପୟାଡ ନଥାଏ। ି ନତି (ପସଡାଶୀ) ହାତସର ଚିଠା ଆଉ ଟଙ୍କା ସଦଇ ୁ କ୍ତ ି ୋେୁଙ୍କ ସଦାକାନ ର ୁ ସକଇଟା ଜିନିର୍ ଆଣିୋକୁ କହିଥିଲି। ସଲାକ ଗହଳି ଥି ସଲ ସୋଲି ୁ କ୍ତ ି ୋେୁ ି ନତି କୁ ପସଠଇସଦଇ କହିସଲ , “ ତସ ୋଅ, ସଟାକା ସନଇ ସଦଇ ଆ ି େ। “ ି ନତି ଚାଲି ଆ ି ଲା , ସହସଲ ଏକଥା ସତ ଜସଣଇୋକୁ ଭ ୁ ଲିଗଲା। ୁ େଇଂ ର ୁ ମ୍ ଝୁଲାସଦାଳି ସର େ ୁ େ ୁ ସକସତସେସଳ ସେ ସ ାଇପଡିଥିଲି ଜାସଣନା। କୋଟ ଠକ୍ ଠକ୍ କରି ଅଂଶୁ ୋହାସର ଠିଆ ସହଲା। ୁ ି ନତି ସୋଲି ଭାେି ଧ୍ୟ ାନ ସଦଲିନି।ଦୁଇ ି ନିଟ ପସର େକ୍ତ ୃ ତା ଦିଆ ଦୃଢ କଣ୍ଠ ର ୁ ଡାକ ଆ ି ଲା “ ଭାଉଜ .... ଭାଉଜ.... ୋପା ଉଦା ଗୁଡାକ ଆଉ ପଇ ା ସଦଇ ପସଠଇ ଛନ୍ତି। କୋଟ ଟା ସ ାଲ। “ ୁ ଚ କି ପଡିଲି। ନିଜକୁ ଞ୍ଜ ତ କରି କହିଲି କୋଟ ସ ାଲା ଅଛି ଅଂଶୁ। ଭିତରକୁ ଆ । ଅଂଶୁ ାସଙ୍ଗ ାସଙ୍ଗ ଉଦା େୟାଗ୍ ଟା କାନ୍ଥ ସର ଆଉସଜଇ ସଦଇ , ପଇ ା ଗୁଡାକ ଗଣିୋକୁ ଲାଗିଲା। ସ ପେତୟନ୍ତ ସ ସ ା ୁ ହ କୁ ଥସର ସହସଲ ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 10 ଚାହିଁନି। ୋଉଳାସର ତା ହାତର ୁ ତିନିଟା ଦୁଇ ଟଙ୍କିଆ ି ୋଇ ଗଡି ଆ ି ଲା ସ ା ପାଦ ତଳକୁ। ୁ ସ ଇ ୁ ଚୁରା ଉସଠଇୋକୁ େ ି ପଡିୋ ସେସଳ କାହିଁକି ସକଜାଣି ସ ା ଅଜାଣତସର ସ ଫିିପିନ ର ୁ ଶାଢୀ ଟା ି ଆ ି ତା ଆଗସର ସତ େକ୍ଷ ଫୁଙ୍ଗ ୁ ଳା କରିସଦଲା ୁ ଜାସଣନା। ତରତର ସର ଶାଢୀ ଜାଡିୋ ସେସଳ ଅଂଶୁ ଆଖି କୁ େିନା କାରଣ ସର ଚାହିଁୋକୁ ସ ା ଆଖି ଦୁଇଟି େୟାକୁଳ ସହାଇ ଉଠିଥିସଲ। ସ ସତସେଳକୁ ସ ଅପଲକ ଆଖିସର େକ୍ଷ ଆକାଶ ସର ଉଡିଚାଲିଥାଏ। ୁ ନିରେତା ଭାଙ୍ଗି କହିଲି, ଆଉ ସତଇଶ ଟଙ୍କା ଦିଅ। ସ ଡର ି ଶା ହାତସର ସତଇଶ ଟଙ୍କା ସ ା ଆଡକୁ େସଢଇ ସଦଲା। ଜାଣିଶୁଣି ତା ହାତସର ସ ା ଆଙ୍ଗ ୁ ଠି କୁ ସ୍ପ ଶତ କସରଇସନଲି ୁ , ନିଷ୍ପାପ ହାତ ଦୁଇଟି ପରସ୍ପର କୁ ଛୁଇ ପାପ କରିୋକୁ ଇଚ୍ଛ ୁ କ ସହଇଆ ି ସଲ। ୋର ଵ ାର ନିରେତା ସେ ନିେିଡତା କୁ ଡାକିଆଣିେ ସତ ଭୟ ଲାଗିୋ କୁ ଆରମ୍ଭ ସହଉଥାଏ। ୁ ୋଧ୍ୟ ସହଇ କହି ପସକଇଲି, - “ ଅଂଶୁ, ଟିସକ ାପ୍ତାହିକ ଚିଠା ସନଇୋଅ ଆଉ େୁ ପ୍ତ ାହ ସର ଆଣି ଉଦା ଗୁଡା ସଦଇେିେ। ସଦହ ୁ ଣ୍ଡ ଆଉ ଭଲ ରହୁନି। “ - “ ହ ଭାଉଜ, ୁ ଆର ଗୁର ୁ ୋର ଠୁ ସନଇଆ ି େି। “ ଏତିକି କହି ସ ଧାଇ କି ଚାଲିଗଲା। “ ଚାରିେର୍ତ ର ୋହାଘର ସର ଅସନକ ଥର ୁ େଳାତ୍କାର ର ଶିକାର ସହଇଛି, କିନ୍ତୁ ସ ଦିନ ର ଛୁଆ ସତ େଳୋନ୍ କରିସଦଲା।ସ ଛୁଆ ସର ହର ଥର େଳାତ୍କାର ସହୋକୁ ୁ ଭିକ୍ଷ ୁ କ ଭଳି ଭଗୋନ ଙ୍କ ପା ସର ଭିକ୍ଷା ାଗିୋକୁ ଲାଗିଲି। ଏତକ କଥା କହିୋ ସେଳକୁ େିନା ୋଦଲ ସର ସ୍ପ ଟ ଜହ୍ନ କିରଣ ଆଉ ଳୟ ପେନସର ଆତ୍ମ ଶାନ୍ତି ସହୋ ଭଳି ସ ାହିନୀ ଶାନ୍ତ ସହଇ ଆ ୁ ଥାଏ। ସୋସଧ ୁ ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 11 ପୁଣି କାଳ ପିର୍ାଚିନି ାଜି ସ ଶାନ୍ତି ଭଗ୍ନ କରିସଦଲି ତାର। ୁ ପଚାରିଲି – “ ସ ସତସେଳ କୁ ୀର୍ ଘସର ନଥିସଲ କି? ” ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 12 ଭାଗ ( ଅନନ୍ତ ) ପୂର୍ଣ୍ ି ା ଆକାଶ ଟା ୋଦଲ ସର ଏସତ ସଘାସଡଇ ସହଇଗଲା ସେ ଅ ାୋ ୟା ଠାର ୁ ଆହୁରି କଳା ପାଲଟିଗଲା ତାର ୁ ଣ୍ଡ ଳ। କିନ୍ତୁ ସ େିର୍ିର୍ଣ୍ତତା ର ୁ ୋହାରି ପୁଣି ହଜିଗଲା ଆଜୀେନ ସପ୍ର ି କ ଅଂଶୁ ର ଭାେନା ନଗରି ସର।ସୋସଧ ଏସତ ା ପସର ସ ପୁର ୁ ଣା ଅନୁଭ ୁ ତି େୁକୁ ପା ସର ପାଇୋର କଳ୍ପନା କରିୋପାଇ ସକେଳ ଅଂଶୁ ର ନା କୁ ୋର ଵ ାର ସଦାହସରଇୋ ହିଁ ଏକ ାତ୍ର ଉପାୟ ଥି ଲା ତା ପା ସର। ସ ୟ େୁ କୁ ଆଉ କାହାକୁ ସଦସଲ ସୋସଧ ତାର ପୂଜାରୀଣି ଧ ତ ଟା ନଟ ସହଇୋଇଥାନ୍ତା। “ ୀର ଅଫି ର ୁ ସଫରିନଥିଲା। ସ ଦିନ ଏସତ େନ୍ତ୍ରଣା ହକାସର ସତ ନି ତ ଭାସେ ଜ ପସର ଜ ସଦଇଚାଲିଲା। ଦ ଗନ୍ଧ ାଙ୍ଗ କୁ ସେପର ୁ ଆ ଭାସେ ସଭାଗ କରିୋ ପ୍ର ଣାଳୀ ଠିକ୍ ରାକ୍ଷ ଭଳି ସନସହଉଥାଏ। ସକସତ କହିେି? ତୁ କ୍ଷ ତକୁ ସେସତ ନିରିଖିକି ସଦଖି େୁ ସ ସତ ରକ୍ତ ୋହାରିେ। “ ୁ ପଚାରିଲି, “ ହଉ , ଅଂଶୁ ପୁଣି ଗୁର ୁ ୋର ଦିନ ଆ ି ଲା? ଆଛା ସ ସଦଖି ୋକୁ ସକ ି ତି ” ସ ାହିନୀ – “ ଠିକ୍ ତୁ ସେ ି ତି କା ସଦେ କହିଥି ଲୁ , ଅଂଶୁ ପୁରାପୁରି ସ ି ତି। ପାଞ୍ଚ ଫୁଟ୍ ଦଶ ଇଞ୍ଚ୍ ଉଚ୍ଚତା,ହଳଦିଆ ସଗାରା ରଙ୍ଗ,ଗାଢ କଳା ଆଖି,ଲ ଵ ା ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 13 ସେକ,ପ୍ର ସ୍ଥ କଣ୍ଠ ଫୁଲା,ଲ ଵ ା ପାପୁଲି,ଗହିରିଆ ସକଶ। ଜସଣ ଉପେୁକ୍ତ ପୁର ୁ ର୍ ପା ସର ସେଉ ସଦୈହିକ ଆଉ ାନେିକ ଗୁଣ ରହିୋ କଥା, ସ ସ ଥି ସର ପରିପୂର୍ଣ୍ ତ । ସ ଦିନ ୀର ସଗାସଟ େିଜସନ ଚଚ୍ଚତା କରିୋକୁ ଭ ୁ େସନଶ୍ୱ ର ୋଇଥିଲା। ୁ ଆଠ ଦିନ ର ରଜସ୍ଵଳା ଥାଏ , ଅଂଶୁ କୁ ସଦଖିୋ ପାଇ ଚାତକ ଭଳି ଚାହିଁ ରହିଥିଲି। ୁ ଏକଥା େି କହିରସ ,ସକୌଣ ି ପାପ କି ଵ ା ସଭାକ ସ ଣ୍ଟ ଇୋକୁ ନୁସହ , େରଂ କିଛି ୟ ଆତ୍ମା କୁ ଶାନ୍ତି ି ଳିେିେ ଭାେି ୁ ଅଶାନ୍ତ ସହଇଉଠୁଥାଏ। େୁ ଗୁର ୁ ୋର ଠାର ୁ ସ ଗୁର ୁ ୋର ଥି ଲା ୂ ର୍ଣ୍ ତ ନିଆରା, େୁଥର ଭଳି ୁ ଧଳା ଶାଢୀ ପିନ୍ଧିଥିଲି ତ କିନ୍ତୁ ସ ଥର ର ଧଳା ଶାଢୀ ସତ ଭାରି ାନୁଥି ଲା। ନାଲି େିାଉଜ୍ ସର ଆେୃତ ସ୍ତ ନ ାନଙ୍କ ୁ କପତୁର ଧୁଆ ସର ଉର୍ ୁ କରି ାରିୋ ପସର ଚଉତିରିସ୍ େି ାଇଜ ବ୍ର ା ସତ ଟାଇଟ୍ ଲାଗୁଥି ଲା। ସୋସଧ ଅଂଶୁକୁ ଛୁଇୋ ପାଇ େୟାକୁଳ ସହଇ କିଛି ୋଟ ଅତିକ୍ର କରିୋଇଥିସଲ। କଳା ରଙ୍ଗ ବ୍ର ା ଟାକୁ ଟିସକ ଟାଇଟ୍ କରି କର୍ିଥିଲି। ଅଣ୍ଟା ତଳକୁ ସୋଖି ଚମ୍ପ ାଫୁଲ ର କୁ ସଫଣ କରି ସକଶ ପ ାଳିଥିଲି, ସଗାଲାପ ଜଳସର ନିଜକୁ ଏସତ ାତ୍ରା ସର ସଧାଇଥିଲି ସେ ସ ରାକ୍ଷ ର ସକୌଣ ି ଅଣୁ ସ ା ସଦହସର ରହିୋକୁ ାହ କରିନଥିସଲ। ପେିତ୍ର ଭାସେ ନିଜକୁ ପି ସଦୋକୁ ଚାହିଁ େ ି ଥି ଲି ଅଂଶୁ ର ୋଟ କୁ। କଣ କହିେି ତାକୁ, ସକ ି ତି ଆପସଣଇେି, େଦି ସ ତିରସ୍କାର କସର, ଆଜି େଦି ସ ନଆସ ? ଏ ି ତି ସକସତ କଣ ଭାେି ଭାେି ଅଧୁରା ସେୌେନ ନ ସର ପୁର ୁ ଣା ପେିତ୍ର କିସଶାରୀ କଳ୍ପନା େୁ କୁ ଏକପ୍ରକାର ଆଉଟୁ ଆଉଟୁ ସକସତସେସଳ ସେ ସ ଆ ି କୋଟ ପା ସର ଠିଆ ସହଲାଣି ୁ ଜାସଣନା। ୀର େିୋର ପ୍ର ାୟ ଅଧଘଣ୍ଟା ପସର ସ ଉଦା ଆଣି ପହଞ୍ଚିଲା। ୁ ଜାଣିଶୁଣି ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 14 କୋଟ ସ ାଲିୋକୁ ଗଲିନି, ସ ୋଧ୍ୟ ସହଇ ଡାକିଲା – “ ଭାଉଜ କୋଟ ସ ାଲ, ୁ ଅଂଶୁ “ । ଇସ୍.... ୁ ରିେିେି କି ଅ ୃ ତା, ସ ଭାଉଜ ଡାକ ସତ ପାଗଳି ସଜଇଦେ। ସନପଡିଲା ାସତ୍ର ି ଏ ସତ କୃଷ୍ଣ ପ୍ର ାୟ ସନ ହଉଛି। ହ କୃଷ୍ଣ ନୁସହ ତ କଣ, ଏସତ ସପ୍ର ସକେଳ କୃଷ୍ଣ ଙ୍କ ୁ ହିଁ କରିହୁଏ। ୁ ଭାେନା ଭିତସର ଏସତ ଗ୍ନ ଥି ଲି ସେ ୋହାସର େର୍ତା କୁ ଆଉ ସଦଖିପାରିୋ ସ ା ପସକ୍ଷ ଅ ମ୍ଭ େ ସହଇ ପଡିଥିଲା। ସ ସ ସତସେଳ କୁ ସଗାଟାପସଣ ଓଦା ସହାଇ ାରିଥିଲା। ୁ କୋଟ୍ ସ ାଲି କହିଲି “ ଜଲଦୀ ଭିତରକୁ ଆ ଅଂଶୁ, ନସହସଲ ଜ୍ଵ ର ସହଇେିେ ସେ। “ ସ ଆରଥର ଭଳି ପୁଣି ନୀରେ। ୁ ତରତର ସର ତାକୁ ଭିତରକୁ ଟାଣି ଆଣିୋକୁ ୋଇ ଦୁଆର େନ୍ଧ ୋହାସର ପାଦ ଦଉ ଦଉ ପାଣି ପକା ାେତଲ୍ ସର ସ ା ପାଦ ଟା ି ଗଲା। ଏ ି ତି ି ଲା ସେ ୁ ତାରୀ ଉପସର ୋଇ ପଡିଲି, ସ ସତ କିଛି କ୍ଷ ଣ ପାଇ ମ୍ଭ ାଳି ସନଲା। ତା ଡାହାଣ ହାତ ସ ା ୋ ସପଟ ସର ଆଉ ୋ ହାତ ସ ା ଦକ୍ଷିଣ ପଟ ସ୍ତ ନ ଉପସର। ୁ ଂପୂର୍ଣ୍ ତ ଅଜାଡି ସହଇପଡିଥିଲି ଟା କାନ୍ଧ ଦୁଇଟା ଉପସର। ାତ ଥର େିଜୁଳୀ ୋଜିସଲ ସୋସଧ ସ ତିକି କସରଣ୍ଟ ଲଗିନଥାନ୍ତା। ସ କିଛି କ୍ଷ ଣ ପାଇ ସତ ମ୍ଭ ାଳି ସନଇଥିଲା ତ କିନ୍ତୁ ସ ୌଭାଗୟେଶତୁଃ ତା ସଗାଡ ସୋସଧ ଏସତ ଡା ସର ସ ାର ଚାଜିତ ଶରୀର କୁ ଉପେୁକ୍ତ ଭାର ା ୟ ସୋସଗଇ ପାରିଲାନି, ପୁଣି ଥସର ସ ି ତି ଝଟକା ଲାଗିଲା। ଚୁ ଵ କୀୟ ନୁସହ ସେୈଦୁତିକ। ସ ପିଠି ପଟୁଆ ଭ ୁ ଇ ସର ଧକ୍କା ାଇୋ ର ଅଳ୍ପ ସକସତ ି ଲିସ ସକଣ୍ଡ ସର ୁ ତା ଉପସର। ମ୍ପ ୂ ଣତ ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 15 ଡାହାଣ ପଟ ସ୍ତ ନ ତା ୁ ହ ସର ଦାେିସହଇଗଲା। ୁ ସ ୁ ହୂର୍ତ୍ ତ ର ୁ ନିଜକୁ ଞ୍ଜ ତ କରିୋକୁ ଆସଦୌ ଚାହୁନଥି ଲି। ସ େି ସଠଲିସଦଲାନି। ସୋସଧ ସକାଡିଏ ସ ସକଣ୍ଡ ପେତୟନ୍ତ ି ଛସର ଦୁଇଜଣୋକ ଛାଡିେିୋର ଅଭିନୟ କଲା ପସର ସ ସ ା ୋ ସପଟ କୁ ଧରି ସତ ଉସଠଇୋକୁ ାହାେୟ କଲା। ଉଭୟ େର୍ତା ସର ମ୍ପ ୂ ଣତ ଓଦା। ସକୌଣ ି େସ୍ତ୍ର ଆଉ ସକାଉ ଜାଗାର ୁ ଶୁଖି ଲା ନାହିଁ। ସ ଉଠିକି କିଛି କହିୋ ଆଗର ୁ ୁ ତାକୁ ଘର ଭିତରକୁ ଭିଡି ଆଣିଲି। “ ୋଅ,ସ ପସଟ ସଧାଇସହଇ ଭାଇଙ୍କର ଗଞ୍ଜି ଆଉ ପୟାଣ୍ଟ୍ ପିନ୍ଧି ଦିଅ ନସହସଲ ଥଣତା ଧରିେ। “ ସ ନା କରିୋ ଆଗର ୁ ୁ ର ୁ ଭିତରକୁ ସଠଲିସଦଲି ତାକୁ। ୁ ନିସଜ ସପାଛା ସପାଛି ସହାଇ ଆଉ ସଗାସଟ ନାଲି ଶାଢୀ ପିନ୍ଧି ଆ ି ୋ ସେଳକୁ ସ ୋହାରକୁ ଆ ି ନି। – “ ଅଂଶୁ, କଣ ଦରକାର୍ େଦି କୁହ। “ ସ ୋହାରକୁ ଆ ି ଲା , ଧଳା ଇନର ୋନୀୟନ୍ ଆଉ ହାଲଫ ପୟାଣ୍ଟ୍ ସର ତାକୁ ସଦଖିୋ ପସର ୁ ତାକୁ ଂପୂର୍ଣ୍ ତ ନିେତସ୍ତ୍ର ଭାସେ ଅନୁ ାନ କରିୋକୁ ସେଶୀ ୟ ସନଲିନି। େର୍ତା ସର ଓଦା ପାଣି େୁକୁ ଟାଉଲ୍ ସର ସପାଛିୋ ପସର ତାତି ଟା ସେ ଆହୁରି େଢିୋଏ ଏଥିସର ସନ୍ଦହ ନାହିଁ। ସ କିଛି ନକହିସଲ େି ତା ଆଖି ୋର ଵ ାର ସ ା ଚଉଡା ସକିସଭଜ୍ ସର ଚାପି ସହୋ ପସର ଫୁଟି ୋହାରି ଥି ୋ ଉପୁରୀ େକ୍ଷ କୁ ୋର ଵ ାର ଚୁ ି ଚାଲିଥିଲା। ସ ା ସଦହ ତାତିସର ୁ ୂ ର୍ଣ୍ ତ ଦୁନିଆ ସର ନିଆ ଲସଗଇସଦୋ ଭଳି ା ଥତୟ ଅନୁଭ ୂ ତ କଲାସେସଳ ଲକ୍ଷ କଲି ତା ୁ ହ କାନ େୁ ହାଲକା କାଞ୍ଚନ ରଙ୍ଗ ଭଳି ନାଲି ପଡିଗଲାଣି। ସ ସ ଇଠି ସ ି ତି ଠିଆ ସହଇଥାଏ , ୁ କାଞ୍ଚନ ସତାଳି ସ ା ସେକସର ହାର କରି ପିନ୍ଧ ି ୋକୁ େୟଗ୍ର ସହାଇ ଉଠିଲି। ଶାରୀରିକ ତ ୃ ଷ୍ଣ ା ର ୁ ଆଜୀେନ େଞ୍ଚିତ ରହିଥିୋ ସ ା ଶରୀର ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 16 ସ ଦିନ ଆଉ ସ ା ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ସର ରହିଲାନି। ପାଞ୍ଚ ଚା ଣ୍ଡ ଦୁର ସର ଠିଆ ସହଇଥିୋ ସ ା ଶରୀର ର ଅଧଭାଗ ଆଉ ସ ା ପା ସର ଥି ୋ ଅଧଭାଗ ପରଷ୍ପର କୁ ଛୁଇୋକୁ ସକସତ ଚଞ୍ଚଳ ସେଗସର ଗସଲ ତାକୁ ାପିୋକୁ େନ୍ତ୍ର ଏୋଏ ୋହାରିନି। ଅଂଶୁ ଓଠସର ସ ା ଓଠ କୁ ଲସଗଇ ପ୍ର ାଣ ପସଣ ୁ ସଦ୍ର ଲାଳ ପିଚାଲିଲି। ସ ସତସେଳକୁ ତା ହାତ ଦୁଇଟା େୟାକୁଳ ଭାସେ ସ ା ସ୍ତ ନ କୁ ଛୁଇୋ ସ ା େିାଉଜ୍ ଆଗସର ଅଳୀ କର ୁ ଥାନ୍ତ ି , ୁ ଓଠ କୁ କ୍ଷ ଣ କ ପାଇ ନଛାଡି, ଦୁଇ ୋହୁ ସ ଲି େିାଉଜ୍ ହୁକ ଚାରିଟା କୁ ଫିସଟଇ ସଦଲି। ସନ ସନ ଭାେିଲି , େଳ ପୂେତକ େିାଉଜ୍ ର ହୁକ୍ ଗୁଡାକ ସ ତ ସ ାଲି ପାରିଥାନ୍ତା କିନ୍ତୁ ସ ା ଅନୁ ତି ସ ାଜିଲା କାହିଁକି? ଏସତ କଥା ନଭାେିୋକୁ ସ ା ସଦହ ସତ ୋସ୍ତେିକ୍ ଦି ଚାପୁଡା ପସକଇଲା। ସ ସତସେଳକୁ ସ ସ ା େିାଉଜ୍ ସ ାଲି ବ୍ର ା ଭିତସର ାଇତା ଲାଜକୁଳୀ ସ୍ତ ନ ଦୁଇଟାକୁ ଛୁଇ ାରିଥିଲା। ୁ ସଦୈହିକ କା ାଗ୍ନି କୁ ଏସତ ସଜାରସର ଜଳିୋର ପ୍ର ଥ ଥର ଅନୁଭ ୂ ତ କର ୁ ଥାଏ। ୟ ସେ ି ତି ସ ା ଉତୁଣୀ ାଜି ତାକୁ ସ ାଠୁ ଦୂସରଇ ନୋ କୁ ସଚଟା କର ୁ ଥାଏ। ଓଠର ୁ ନ ପୂରିୋ ଆଗର ୁ ୁ ବ୍ର ା ଆଉ େିାଉଜ୍ ସ ାଲି ସଦଇ , ଅଧା ଶାଢୀ କୁ ତସଳ ପସକଇ ହଠାତ୍ ସ ାଫା ଉପସର ଚଢିଗଲି। ତା ଅନଭିଜ୍ଞ ୁ ହ ର େୁ ଅଦ୍ଧତପ୍ରଶନୋଚି ନାଡ ସର େିନ୍ଦ ୁ ସଜଇସଦଲି ସ ା ସଗାରା ତକ୍ ତକ୍ ସ୍ତ ନ ାନଙ୍କ ୁ । ସ ଇଠୁ ଆରମ୍ଭ ସହଲା ଉର୍ତ୍ର। ଆଉ ପ୍ର ଶନ ନାହିଁ।ସ ା ଥତୟ ଅନୁୋୟୀ େଥାଥତ ଚୁ ଵ ନ ସର ଭରି ଚାଲିଲା ସ ା ଫାଙ୍କା ଅଙ୍ଗ ାନଙ୍କ ୁ । ଅ ୃ ତ ୟ ଓଠ ଦିଇଟା କୁ ୁ କିଛି ୟ ଅନ୍ତରାଳ ସର ୋର ଵ ାର ସ ାଶାଡି ଚାଲିଥାଏ। ସ୍ତ ନ ର ୁ ସେକ,ପିଠି, ଗଳା,ସପଟ,ନାହି ପେତୟନ୍ତ ଚୁ ଵ ନ ସର ସପାତି ଚାଲିଲା ସ । ନାହି ତଳକୁ େିୋକୁ ସ େୟଗ୍ର ସହାଇୋଉଥିୋ ସେସଳ , ୁ େଳ ପୂେତକ ତାକୁ ତସଳ ସଠଲି ସଦଲି। ସ ପୁଣି ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 17 ପ୍ର ଶନ ୋଚି ୃ ଟି କରିୋ ଆଗର ୁ , ୁ ତା ହାଫ୍ ପୟାଣ୍ଟ୍ କୁ ଆଣ୍ଠ ୁ ତଳକୁ ଭିଡି ାରିଥିଲି। ସ େିନା ଦ୍ଵ ି ଧା ସର ସ ା ୁ ହ କୁ େଳ ପୂେତକ ସନଇ ସ ା ପାଟିସର ଲିଙ୍ଗ କୁ ଭର୍ତ୍ି କରିସଦଲା। “ ଓୁଃ...... କି ଶାନ୍ତି, ” ସନ ସନ ୁ କହିପସକଇଲି। କିସଶାରୀ ଅଭିଜ୍ଞତା ର ୁ ସଦଖି - ପଢି ୋହା ଜାଣିଥିଲି, ସ ତକ ଉପାୟ ସର ତାକୁ ଶାନ୍ତି ଲାଗିୋ ଭଳି ୋର ଵ ାର ଗଳା ପୟତୟନ୍ତ ସଢାକି ଚାଲିଲି ତାର ଉସଣଇଶ େର୍ତୀୟ ଚାଜତୀତ ଲିଙ୍ଗ କୁ। ସେଶ୍ ଶାନ୍ତି ି ଳୁଥାଏ ସତ। ଉଚିତ୍ ପୁର ୁ ର୍ ଟାଏ କୁ ଏସତ ଭଳପାଇପାରିୋ ସ ା ଭାଗୟ ସର ଥି ଲା ସୋଲି ୁ େିଶବା କରିୋକୁ ସଙ୍କାଚ କର ୁ ଥାଏ। ପ୍ର ାୟ ଦଶ ି ନିଟ୍ ପେତୟନ୍ତ ୁ ତାର ନାରୀ ଶରୀର ଅନଭିଜ୍ଞ ନେ ସେୌେନ ପ୍ର ାପ୍ତ ଗଣ୍ଠ - ଚା ଣ୍ଡ ସକା ଳ ଲିଙ୍ଗ କୁ ଅ ରନ୍ତି ଆଇ କ୍ର ି ପରି ଚାଟି ଚାଲିଲି। ତାର ସଗାସଟ ହାତ ସ ା ୁ ଣ୍ଡ ସର, ସ ାର ସଗାସଟ ହାତ ତା ସପଟ ସର , ସ ାର ୋ ହାତ ତା ପାଟି ଭିତସର। ଶାନ୍ତିସର ଉପସଭାଗ କର ୁ ଥାଏ ସ , କାହିଁକି ସକଜାଣି ତା ସଦହର ସକୌଣ ି ଅଙ୍ଗ ର ୁ ସ ଦିନ ସ ା ନ ପୁର ୁ ନଥାଏ। ତଥାପି ୁ େୁ ଅଙ୍ଗ କୁ ନପୂଜି ପାରିସଲ ଆଶୀେତାଦ ର ଅପ ାନନା ସହେ ଭାେି, ତା ଲିଙ୍ଗ କୁ ପାଟିର ୁ କାଢିଆଣି , େୁୋକ ଲାଳ ପ୍ର ାଦ ଭାେି ସଢାକିସଦଲି।ଆଉ କିଛି ସ ଣ୍ଟ ି ି ଟର ଲ ଵ ା ସଦ ାଗଲା ସତ।ସ ସତସେଳକୁ ସେ ସ ା ୁ ଦ୍ର କୁଳ ସର ନାନା ପ୍ର କାର ର ପ୍ର ାକୃତିକ େିପେତୟ ସଦ ା ସଦଲାଣି ସ କଥା କହିୋକୁ ତାକୁ ସଚଟା କସଲ ସ କି ଅନୁଭେ କରିପାରିେ। ୋଧ୍ୟ ସହଇ ସ ା ଅଧା ଫୁଙ୍ଗ ୁ ଳା ସଦହ ର ୁ େୁ ଶାଢୀ ସ ାଲି ତର ତର ସହଇ ାୟା ଟାକୁ ଫିଙ୍ଗିସଦଲି କୋଟ ଆଡକୁ। ସ ା ହାତସର ନାଲି ଚୁଡି, ଥା ସର ି ନ୍ଦ ୂ ର, ସେକସର ଙ୍ଗ ଳ ୂ ତ୍ର , ଅଣ୍ଟା ସର ଅଣ୍ଟା େିଛା,ପାଦସର ପାଉଜି ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 18 ଆଉ ସଗାଡସର ଝୁଣ୍ଟ ି ଆ େୟତୀତ ଆଉ ସକୌଣ ି ଜିନିର୍ ସଦହ ଢାଙ୍କ ି ୋକୁ ନଥିଲା। ଜଙ୍ଗଲ ୟ ସୋନି କୁ ଲଥ କରି ଲଦି ସଦଲି ତା ୁ ହ ଉପସର, ଆଆୁଃ ଅଆହ୍ ଉହ୍ ଆୁଃହ ଉହୁୁଃ ଓୁଃ....... ସ ୁ ର ସଦଶ ସର ପହଞ୍ଚ ି ୋକୁ ଏସତ େର୍ତ ସଡରି ସହଇୋଇଛି ଭାେି ନିଜକୁ ଧି କ୍କ ାରିୋକୁ ସତ ୟ ସହଲାନି। ସ ଅନୁଭ ୁ ତି େଦି ପ୍ର କାଶ କରିହୁଅନ୍ତ ା ୁ ତସତ ନିଶ୍ଚୟ କହିପସକଇଥାନ୍ତି। ଏ ି ତି ଚାରି ି ନିଟ୍ କାଳ ତାକୁ ସୋନି ର ସର ଗାସଧଇୋ ପସର ସ ସତ ସଜାର୍ କରି ତା ଲିଙ୍ଗ ପା ସର େସ ଇ ସଦଲା। କଳଙ୍କି ଲଗା ଲୁହା ା ଗ୍ର ୀ କୁ ୋଲି - କାଗଜ ଫା କରିୋ ଭଳି, ସ ାର କଳଙ୍କି ଲଗା ମ୍ପ ୂ ର୍ଣ୍ ତ ସୋନିକୁ ଆ ୂ ଳ ଚୂଳ ଭାସେ ତା ଲିଙ୍ଗ ର ୂ ପକ ୋଲି - କାଗଜ ସର ଘର୍ି ଘର୍ି ମ୍ପ ୂ ଣତ ଭାସେ ଚିକ୍କଣ ଆଉ ନୂଆ କରିସଦଲି । ଆଉ ସ ରାକ୍ଷ ର ରଙ୍ଗ ନାହିଁ କି କଳଙ୍କି ର ଆସ୍ତରଣ ନାହିଁ ।ୟାଭିତାସର ସ ଅ ମ୍ଭ ାଳ ସହଇ ଉଠିଲା ଆଉ ସତ ତା ଲିଙ୍ଗ ଉପସର େତ୍ନ ସର େସ ଇ ସଦଲା। ଲାଳ ସର ଭରପୁର ସୋନି ଟା େିନା ଘର୍ତଣ ସର ଏସତ ସଜାର୍ ସର ଜାଇ ଗଭତ ସର ୋଜିଲା ସେ , ୁ ଆକୁଳ ସର ତା ଛାତି କୁ ପୁଳାଏ କା ୁ ଡି ସଦଲି। ଶାନ୍ତି କୁ ଏସତ ପା ସର ସଦଖି ଦି େୁନ୍ଦ ା ଲୁହ ସକସତସେସଳ େହିଗଲା ୁ େୁଝିୋକୁ ୟ ପାଇନି।କୃଷ୍ଣ ାତ ାଗର କୁ ଦିଭାଗ କଲା ଭଳି ସ ା ଶରୀର ଦି ଭାଗ ସହଇ ୁ କୁ ସନଇ ଗଭତପୁରି ଅଭି ୁ ସ ପଥ ନିସଦତଶ କର ୁ ଥାଏ । ସ୍ଵ ଗତ କୁ ତୁଚ୍ଛ ସନ କରି ଦୁଇ ସଗାଡସର ଦମ୍ଭ ସନଲି , ପ୍ର ତି ଥର େସ୍ଉଠ ସର ମ୍ପ ୂ ଣତ ଲିଙ୍ଗ କୁ ସ ା ଭିତସର ଅନୁଭେ କରିୋ ସ ାର ପ୍ର ଧାନ କା ୟ ସୋଲି ଭାେି େଥା ମ୍ଭ େ କା ଗ୍ନ ସହଇ ସେୌନ କ୍ର ୀଡା ସର ାତିଗଲି। ସ ପସଟ କୋଟ ା ନ ା ର ୁ େୁଟ୍ ଶଦ ଶୁଣି ସ ା ପ୍ର ାଣ ସ୍ଵ ଗତ ର ୁ ୋଇ ବାଲି କାଗଜ ଅମୃତା ପ୍ର ି ୟଦର୍ଶିନୀ 19 ସକାଉ ଗର୍ତ୍ତ ଭିତସର ପଶିଗଲା ଜାଣିନି। ୁ ସ ଠୁ ଉଠି ନିଜକୁ ଜାଡିୋ ଆଗର ୁ ୀର ତାର ସଗାଟିଏ ପାଦ କୋଟ ପା ସର ପଡିଥିୋ ସ ା ଶାୟା ଉପସର ପସକଇ ରିଥିଲା। ଅଂଶୁ ତସଳ, ୁ ତା ଲିଙ୍ଗ ଉପସର, ୁ କୁଳା ସକଶ, ମ୍ପ ୂ ଣତ ନୀେତସ୍ତ୍ର। ୀର ହାତସର ଚର୍ ା , ସ ହତୋକ ସହଇ ଚାହିଁଛି। ୁ ସ୍ମ ରଣ ଶକ୍ତି ଂଗ୍ରହ କରି କିଛି କହିୋ ଆଗର ୁ , ଶକ୍ତ ଚାପୁଡା ସର ୁ ସ ାଫା କାଠ ସର ାଡ ସହଇ ସଚତା ଶୂନୟ ସହଇଗଲି। ସ ି ତି ନଗ୍ନ ସ ଇ ଅେସ୍ଥା ସର। ସଚତା ସଫରିୋ ସେଳକୁ ; ସ ା ୁ ଣ୍ଡ ସର ଆଘାତ ଜାଗାର ୁ ରକ୍ତ ଜ ାଟ ୋନ୍ଧିସଦଇଚି , ାେତଲ ଉପସର ନାଲି ଶାଢୀ ଅଡୁଆ ସହଇ ପଡିଛି , ଶାଢୀ କଡସର ଅଂଶୁ ଅସଚତ୍ ଅେସ୍ଥା ସର ରକ୍ତ େୁଡୁେୁଡୁ , ଅଂଶୁ ର ଲିଙ୍ଗ ତା ଠୁ ସଦଢ ି ଟର ଦୂରସର ପଡିଛି। ତାର ରକ୍ତ ଝରା େନ୍ଦ ସହଇନି। ସ ପଟ ସ ାଫା ସର ୀର , ତା ହାତସର ି ଗାସରଟ୍। ତୟ, ି ଥୟା, ପାପ, ପୁଣୟ ଆଦି େିଚାର କରିୋ ସ ା ପସକ୍ଷ ଅ ମ୍ଭ େ ଜାଣିପାରି , ଡାଇନିଂ ର ୁ ଚୁରି ଉସଠଇ ୀର ସପଟ ର ୁ ସଶର୍ ରକ୍ତ େିନ୍ଦ ୁ ଝରିୋ ପେତୟନ୍ତ ୁ ଭ ୂ ର୍ ି ଚାଲିଲି।